-
1.
osoba uważająca, że ojczyzną człowieka jest cały świat, a nie wyłącznie określony kraj, co wyraża się w jakiegoś rodzaju działaniach -
[kosmopolita]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
doktryny i poglądy polityczne -
synonimy: obywatel świata
-
- patriota i kosmopolita; kosmopolici i liberałowie
- być kosmopolitą
-
[...] młodzi Niemcy są kosmopolitami, znają języki i potrafią docenić wady i zalety własnego kraju.
źródło: NKJP: Adam Krzemiński: Orła cień, Polityka, 2006-07-08
Młodzi nie bardzo rozumieją, co to patriotyzm - wolą być Europejczykami, a nawet kosmopolitami.
źródło: NKJP: Gazeta Poznańska, 2002-11-23
[...] mój chory, pijany ojciec, zabawny typ, przypominał sobie sporadycznie o obowiązkach wychowawcy i próbował rozpaczliwie zrobić ze mnie „porządnego Polaka”. Za późno, nazbyt już wyrosłem na kosmopolitę i dziwaka, żeby przejąć się wiarą, tradycją, ojczyzną.
źródło: NKJP: Jacek Dobrowolski: 120 godzin, czyli Upadek pewnego dżentelmena, 2006
Tajwańczycy są kosmopolitami, można ich spotkać na całym świecie, przede wszystkim tam, gdzie reguły biznesu są bardziej stabilne.
źródło: NKJP: Paweł Smoleński: Daleki wschód koło nas, Gazeta Wyborcza, 1996-05-17
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kosmopolita
kosmopolici
ndepr kosmopolity
depr D. kosmopolity
kosmopolitów
C. kosmopolicie
kosmopolitom
B. kosmopolitę
kosmopolitów
N. kosmopolitą
kosmopolitami
Ms. kosmopolicie
kosmopolitach
W. kosmopolito
kosmopolici
ndepr kosmopolity
depr -
ang. cosmopolitan
fr. cosmopolite
niem. Kosmopolit
z gr. kosmopolítēs ' obywatel świata'