ktoś wymierzył sprawiedliwość
-
ktoś ukarał kogoś za popełnione przez niego czyny, ocenione jako złe pod jakimś względem i zasługujące na karę
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
więzienie i kara -
- ktoś wymierzył sprawiedliwość na własną rękę
- sąd, trybunał wymierzył sprawiedliwość
- ktoś wymierzył sprawiedliwość sam
-
[...] jest w ulicy jakiś straszliwy pęd, wyrównują rachunki, jakby nie wierzyli, że przyjdzie prawo i trybunały jawnie wymierzą sprawiedliwość.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
- Chyba rozumiecie, co chcieliście zrobić? Zburzyć cudzy dom, prawda? A potem zawlokła oboje najpierw do Józefa, któremu oddała syna z krótkim „zasłużył”, a potem własną córkę do małego pokoiku, gdzie rozłożyła ją na tapczanie i urwaną w przelocie bzową witką wymierzyła sprawiedliwość.
źródło: NKJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997
Dwóch rannych zbójów ledwo ocalono przed ukamienowaniem. Doprowadzono ich pod eskortą przed oblicze kapitana. [...] - Czeka was śmierć szybka, łatwa albo... - zawiesił głos i wskazał stojących w pobliżu rybaków - oni wymierzą wam sprawiedliwość. Kmiecie zaszemrali złowieszczo i przybliżyli do więźniów.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002
[...] zbiegowie będą się mogli uważać za szczęśliwców, jeżeli wydadzą ich od razu w ręce książęcego komornika. Gorzej, gdy sami zechcą wymierzyć sprawiedliwość. Nie ma bowiem na świecie niczego gorszego niż gniew rozjuszonego motłochu.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
Najpierw ją wyprzedził jeden samochód, a drugi nie zdążył wyhamować i uderzył w rower. Magda wpadła na maskę uderzając głową w szybę - powiedział jeden ze świadków. Policja zapobiegła wymierzeniu sprawiedliwości na własną rękę przez rodzinę.
źródło: NKJP: Jacek Piotrowski: Wypadek w Wólce Zamkowej, Głos Siemiatycz, 2006-08-09
-
typ frazy: fraza czasownikowa
dk, npch; odmienny: wymierzyćodpowiednik aspektowy: ktoś wymierza sprawiedliwość
-
+ ktoś wymierzył sprawiedliwość + (KOMU)