-
1.
współbrzmienie co najmniej trzech dźwięków o różnej wysokości -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
- akord bluesowy, durowy, fortepianowy, gitarowy, molowy
- akord fugi, mazurka, pieśni, poloneza, walca; fortepianu, gitary, liry
- akord na strunach czegoś
- akordy i riffy, akordy i taby
- sekwencja, zestaw akordów
- dźwięczny, fałszywy, końcowy, mocny, ostatni, ostry, pierwszy, potężny akord
- akord brzmi, dudni, pobrzmiewa, wybrzmiał
- wziąć (pierwszy) akord
- grać, improwizować, rozbrzmiewać akordami
- uderzyć w akord
-
Wanda poczekała, aż wybrzmi ostatni akord fugi i zapominając o audytorium, zaczęła grzebać w stosie nut.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko tytuł Złoty pociąg, 2006
Symfonia ta zaczynała się mianowicie od długiego akordu w C-dur, po czym linia melodyczna spada natychmiast o oktawę w dół.
źródło: NKJP: Zbigniew Raszewski: Raptularz (1965-67), 1996
Wiedziałem, że nigdy nie będę improwizował na gitarze akordami jak Wes Montgomery i że nie doścignę Ala DiMeoli.
źródło: NKJP: Paweł Brodowski: Przestraszyłem się Hendrixa, Gazeta Wyborcza, 1993-05-19
Gdy dźwięczne akordy zakończyły drugą część, wszyscy siedzieli bez ruchu.
źródło: NKJP: Ariadna Lewańska: Sonata dla Natalii, 1965
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. akord
akordy
D. akordu
akordów
C. akordowi
akordom
B. akord
akordy
N. akordem
akordami
Ms. akordzie
akordach
W. akordzie
akordy
-
fr. accord