techno I

II

rzeczownik

  • muz.  gatunek rozrywkowej muzyki elektronicznej, charakteryzujący się jednostajnym rytmem na cztery czwarte, z dużym udziałem tonów basowych
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność artystyczna człowieka

    muzyka

    • dźwięki, festiwal, impreza, klub, koncert, muzyka, parada, scena, taniec; fan, miłośnik techno
    • pulsujące, rytmiczne techno
    • słuchać techno
    • tańczyć do techno
  • Pojechaliśmy do Berlina zobaczyć festiwal muzyki techno i paradę miłości.

    źródło: NKJP: Marek Bukowski: Wysłannik szatana, 1999

    Kilku chłopaków w podkoszulkach przekrzykiwało łomot techno, dochodzący z ich otwartego samochodu.

    źródło: NKJP: Marek Krajewski, Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009

    Łódzka parada techno skończyła się o świcie.

    źródło: NKJP: Wioletta Gnacikowska: Taniec w białych rękawiczkach, Gazeta Wyborcza, 1998-10-02

    Wymyślił nawet film o ślepym nastolatku, który w piwnicy w Manchesterze komponuje beats do muzyki techno - hipnotyczne hiperrytmy, które działają jak najczystsza ekstaza.

    źródło: NKJP: Piotr Siemion: Niskie Łąki, 2000

    Uwielbiałem techno, potężny rytm uspokajał mnie, odlatywałem do innego świata, gdzie królowało zapomnienie.

    źródło: NKJP: Waldemar Borzestowski: Bulterier Samson i ja, 2008

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: n2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. techno
    techno
    D. techno
    techno
    C. techno
    techno
    B. techno
    techno
    N. techno
    techno
    Ms. techno
    techno
    W. techno
    techno

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • ang. techno (music)

CHRONOLOGIZACJA:
1992, NKJP
Data ostatniej modyfikacji: 13.05.2016