Jak korzystać ze słownika?

czynić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. przygotowania

  • Definicja

    1.

    książk.  postępować w określony sposób, czego efekt jest nazwany sąsiadującym rzeczownikiem
  • Kwalifikacja tematyczna

    ATEMATYCZNY

  • Połączenia
    • człowiek czyni; ludzie; władze czynią
    • czynić gest, znak; hałas; aluzje, awanse, zarzuty; próby, przygotowania, starania, wysiłki, zabiegi; ustalenia, uzgodnienia; postępy; dobro; cuda; krzywdę, szkodę, zło; pokój, sprawiedliwość; wrażenie; powinność
    • czynić ręką
    • czynić świadomie; zwykle
    • próbować; zwykł czynić
  • Cytaty

    - Który z panów będzie przemawiał? - zapytał cienkim głosikiem, czyniąc zniewieściałe gesty.

    źródło: NKJP: Grzegorz Mathea: IV Rzeczpospolita, 2005

    Czekać na sprawiedliwy podział czy samemu sprawiedliwość czynić?

    źródło: NKJP: Halina Auderska: Babie lato, 1974

    - Damy i rycerze bawią się do późna śpiewając, grając, figlując i czyniąc taki hałas, że nie słyszeliby nawet grzmotów.

    źródło: NKJP: Agnieszka Niezgoda: Ślizg, ślizg, nóżka w przód – i zdjąć!, Polityka, nr 2508, 2005-06-18

    Nalał i podał Teresie, przyjęła kieliszek, wychyliła go bez grymasów, które zwykle czynią dziewczęta, przechyliła głowę po męsku, przełknęła jednym łykiem bez skrzywienia [...].

    źródło: NKJP: Leon Pawlik: Ankara, 1998

    Powiedział to po prostu, ale mnie się wydawało, że czyni aluzję do moich problemów.

    źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1979

  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. czynię
    		 czynimy
    2 os. czynisz
    		 czynicie
    3 os. czyni
    		 czynią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. czyniłem
    +(e)m czynił
    		 czyniłam
    +(e)m czyniła
    		 czyniłom
    +(e)m czyniło
    		 czyniliśmy
    +(e)śmy czynili
    		 czyniłyśmy
    +(e)śmy czyniły
    2 os. czyniłeś
    +(e)ś czynił
    		 czyniłaś
    +(e)ś czyniła
    		 czyniłoś
    +(e)ś czyniło
    		 czyniliście
    +(e)ście czynili
    		 czyniłyście
    +(e)ście czyniły
    3 os. czynił
    		 czyniła
    		 czyniło
    		 czynili
    		 czyniły

    bezosobnik: czyniono

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę czynił
    będę czynić
    		 będę czyniła
    będę czynić
    		 będę czyniło
    będę czynić
    		 będziemy czynili
    będziemy czynić
    		 będziemy czyniły
    będziemy czynić
    2 os. będziesz czynił
    będziesz czynić
    		 będziesz czyniła
    będziesz czynić
    		 będziesz czyniło
    będziesz czynić
    		 będziecie czynili
    będziecie czynić
    		 będziecie czyniły
    będziecie czynić
    3 os. będzie czynił
    będzie czynić
    		 będzie czyniła
    będzie czynić
    		 będzie czyniło
    będzie czynić
    		 będą czynili
    będą czynić
    		 będą czyniły
    będą czynić

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. czyńmy
    2 os. czyń
    		 czyńcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. czyniłbym
    bym czynił
    		 czyniłabym
    bym czyniła
    		 czyniłobym
    bym czyniło
    		 czynilibyśmy
    byśmy czynili
    		 czyniłybyśmy
    byśmy czyniły
    2 os. czyniłbyś
    byś czynił
    		 czyniłabyś
    byś czyniła
    		 czyniłobyś
    byś czyniło
    		 czynilibyście
    byście czynili
    		 czyniłybyście
    byście czyniły
    3 os. czyniłby
    by czynił
    		 czyniłaby
    by czyniła
    		 czyniłoby
    by czyniło
    		 czyniliby
    by czynili
    		 czyniłyby
    by czyniły

    bezosobnik: czyniono by

    bezokolicznik: czynić

    imiesłów przysłówkowy współczesny: czyniąc

    gerundium: czynienie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: czyniący

    imiesłów przymiotnikowy bierny: czyniony

    odpowiedniki aspektowe: poczynić , uczynić

  • Składnia
    Rzosobowy + czynić +
    CO
  • Pochodzenie

    psł. *činiti 'porządkować; robić, działać'