rozczulać - Wielki słownik języka polskiego PAN

wywoływać w kimś przypływ pozytywnych uczuć

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

wzruszać
zmiękczać

	Rozczulają nas tylko małe pieski, kotki i pszczółki, słowem wszystko to, o czym wiemy, że w razie czego damy sobie z tym radę. Wszystko, co słabsze. źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1960-1965, 1965
	Nie chcę tu pana rozczulać opowieściami o miejscu przeklętym, tym bardziej, że i tak trudno - tu i teraz - wyobrazić sobie, jak to wtedy w Polsce było. Było źle, proszę mi uwierzyć. źródło: NKJP: Artur Górski: Magia „Sacro Arsenale”, 2006
	- Ja posiedzę na tych kamieniach i popatrzę sobie, dobrze? - Dobrze - rozejrzał się wkoło, jakby oceniał stopień mojego bezpieczeństwa na kupie kamieni. - [...] tylko nigdzie nie odchodź - upominał. Czasem rozczulał mnie swoją troskliwością. źródło: NKJP: Barbara Radacz: Szczęście w kształcie fasolki, Gazeta Poznańska, 2004-09-17
	Pierwszy akapit poświęć rozczulającym zdaniom o rozdzierającym smutku, który gości w twoim złamanym sercu od czasu waszego nieodżałowanego rozstania. Kobiety lubią się wzruszać. źródło: NKJP: Jak uśpić kobietę, CKM nr 11, 2000

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozczulałem +(e)m rozczulał	rozczulałam +(e)m rozczulała	rozczulałom +(e)m rozczulało	rozczulaliśmy +(e)śmy rozczulali	rozczulałyśmy +(e)śmy rozczulały
2 os.	rozczulałeś +(e)ś rozczulał	rozczulałaś +(e)ś rozczulała	rozczulałoś +(e)ś rozczulało	rozczulaliście +(e)ście rozczulali	rozczulałyście +(e)ście rozczulały
3 os.	rozczulał	rozczulała	rozczulało	rozczulali	rozczulały

bezosobnik: rozczulano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę rozczulał będę rozczulać	będę rozczulała będę rozczulać	będę rozczulało będę rozczulać	będziemy rozczulali będziemy rozczulać	będziemy rozczulały będziemy rozczulać
2 os.	będziesz rozczulał będziesz rozczulać	będziesz rozczulała będziesz rozczulać	będziesz rozczulało będziesz rozczulać	będziecie rozczulali będziecie rozczulać	będziecie rozczulały będziecie rozczulać
3 os.	będzie rozczulał będzie rozczulać	będzie rozczulała będzie rozczulać	będzie rozczulało będzie rozczulać	będą rozczulali będą rozczulać	będą rozczulały będą rozczulać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozczulajmy
2 os.	rozczulaj	rozczulajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozczulałbym bym rozczulał	rozczulałabym bym rozczulała	rozczulałobym bym rozczulało	rozczulalibyśmy byśmy rozczulali	rozczulałybyśmy byśmy rozczulały
2 os.	rozczulałbyś byś rozczulał	rozczulałabyś byś rozczulała	rozczulałobyś byś rozczulało	rozczulalibyście byście rozczulali	rozczulałybyście byście rozczulały
3 os.	rozczulałby by rozczulał	rozczulałaby by rozczulała	rozczulałoby by rozczulało	rozczulaliby by rozczulali	rozczulałyby by rozczulały

bezosobnik: rozczulano by

bezokolicznik: rozczulać

imiesłów przysłówkowy współczesny: rozczulając

gerundium: rozczulanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: rozczulający

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozczulany

odpowiednik aspektowy: rozczulić

+

rozczulać

+

KOGO + (CZYM)

Zob. czuły