klecić się

  • być układanym z trudem lub nieudolnie
  • ATEMATYCZNY

  • Gipsowy banał dyżurnych bredni, co od lat klecą się w hymn o teatrze jako świadku przemian społecznych, wehikule porozumienia między narodami, hydrauliku pomagającym przetkać zatkane rury tolerancji obyczajowej.

    źródło: NKJP: Paweł Głowacki: Malachit, Dziennik Polski, 2008-03-28

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. klecę się
    klecimy się
    2 os. klecisz się
    klecicie się
    3 os. kleci się
    klecą się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. kleciłem się
    +(e)m się klecił
    kleciłam się
    +(e)m się kleciła
    kleciłom się
    +(e)m się kleciło
    kleciliśmy się
    +(e)śmy się klecili
    kleciłyśmy się
    +(e)śmy się kleciły
    2 os. kleciłeś się
    +(e)ś się klecił
    kleciłaś się
    +(e)ś się kleciła
    kleciłoś się
    +(e)ś się kleciło
    kleciliście się
    +(e)ście się klecili
    kleciłyście się
    +(e)ście się kleciły
    3 os. klecił się
    kleciła się
    kleciło się
    klecili się
    kleciły się

    bezosobnik: klecono się

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę się klecił
    będę się klecić
    będę się kleciła
    będę się klecić
    będę się kleciło
    będę się klecić
    będziemy się klecili
    będziemy się klecić
    będziemy się kleciły
    będziemy się klecić
    2 os. będziesz się klecił
    będziesz się klecić
    będziesz się kleciła
    będziesz się klecić
    będziesz się kleciło
    będziesz się klecić
    będziecie się klecili
    będziecie się klecić
    będziecie się kleciły
    będziecie się klecić
    3 os. będzie się klecił
    będzie się klecić
    będzie się kleciła
    będzie się klecić
    będzie się kleciło
    będzie się klecić
    będą się klecili
    będą się klecić
    będą się kleciły
    będą się klecić

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. klećmy się
    2 os. kleć się
    klećcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. kleciłbym się
    bym się klecił
    kleciłabym się
    bym się kleciła
    kleciłobym się
    bym się kleciło
    klecilibyśmy się
    byśmy się klecili
    kleciłybyśmy się
    byśmy się kleciły
    2 os. kleciłbyś się
    byś się klecił
    kleciłabyś się
    byś się kleciła
    kleciłobyś się
    byś się kleciło
    klecilibyście się
    byście się klecili
    kleciłybyście się
    byście się kleciły
    3 os. kleciłby się
    by się klecił
    kleciłaby się
    by się kleciła
    kleciłoby się
    by się kleciło
    kleciliby się
    by się klecili
    kleciłyby się
    by się kleciły

    bezosobnik: klecono by się

    bezokolicznik: klecić się

    imiesłów przysłówkowy współczesny: klecąc się

    gerundium: klecenie się

    imiesłów przymiotnikowy czynny: klecący się

    odpowiednik aspektowy: sklecić się

  • bez ograniczeń + klecić się +
    (w CO)
  • Od: st.pol. rzeczownika  kleć  'prowizoryczne, byle jak zrobione pomieszczenie', co z psł.klětь  'prymitywny budynek, szałas' (por.  klatka ).

CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XVII w., Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 23.04.2017