zadumać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. pogrążyć się w myślach nad czymś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

synonimy:

zadumać

	[...] zadumał się, ale specjalnie nie zdziwił. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
	[...] zadumał się, kręcąc palcami cieniutki wąsik, i odpowiedział zastanawiająco poważnym tonem: - To trudne pytanie. źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Wyspy szerszenia, 2008
	[...] tym razem [...] prowadził wywiad z kandydatem skazanym według wszystkich sondaży na nieuchronną porażkę. Tano zamyślił się nad nim. źródło: Claudia Piñeiro, Czwartkowe wdowy (books.google.pl)
	Wszyscy, jak jeden mąż, mocno się zadumali i po namyśle przyznali, że sprawa jest piekielnie trudna. źródło: NKJP: Marek Świercz: Europoseł nie dla nas, Trybuna Śląska, 2003-11-07
	Kiedy o 8.15 zatrzymuje się nietrzeźwego (i to bardzo) rowerzystę, nawet będąc doświadczonym policjantem, można popaść w lekką zadumę. Toteż zadumali się wczoraj brzescy policjanci, kiedy bardzo wcześnie dostrzegli na ulicy Kołłątaja pełzającego rowerzystę. źródło: NKJP: Krótko, Dziennik Polski, 2002-11-30

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zadumałem się +(e)m się zadumał	zadumałam się +(e)m się zadumała	zadumałom się +(e)m się zadumało	zadumaliśmy się +(e)śmy się zadumali	zadumałyśmy się +(e)śmy się zadumały
2 os.	zadumałeś się +(e)ś się zadumał	zadumałaś się +(e)ś się zadumała	zadumałoś się +(e)ś się zadumało	zadumaliście się +(e)ście się zadumali	zadumałyście się +(e)ście się zadumały
3 os.	zadumał się	zadumała się	zadumało się	zadumali się	zadumały się

bezosobnik: zadumano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zadumajmy się
2 os.	zadumaj się	zadumajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zadumałbym się bym się zadumał	zadumałabym się bym się zadumała	zadumałobym się bym się zadumało	zadumalibyśmy się byśmy się zadumali	zadumałybyśmy się byśmy się zadumały
2 os.	zadumałbyś się byś się zadumał	zadumałabyś się byś się zadumała	zadumałobyś się byś się zadumało	zadumalibyście się byście się zadumali	zadumałybyście się byście się zadumały
3 os.	zadumałby się by się zadumał	zadumałaby się by się zadumała	zadumałoby się by się zadumało	zadumaliby się by się zadumali	zadumałyby się by się zadumały

bezosobnik: zadumano by się

bezokolicznik: zadumać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zadumawszy się

gerundium: zadumanie się

rodzaj gramatyczny: dk

+

zadumać się

+

(nad KIM/CZYM)

Zob. dumać