zawieść - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

6.

książk. stać się przyczyną jakiegoś działania, jakiejś sytuacji lub stanu

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

Relacje znaczeniowe

synonimy:

zaprowadzić

Cytaty

Musimy być świadomi, że walka ma nas zawieść do zgody, że naszym celem jest spotkanie przy stole wigilijnym.

źródło: NKJP: Mieczysław Maliński: Ale miałem ciekawe życie, 2007

Bo czymże jest jego teoria języka poetyckiego, jeśli nie odcięciem się od konsekwencji metafizycznych przeciwstawienia rzecz-słowo, świat-znak? Dlaczego? Bo one by go zawiodły do pojęć i wyobrażeń świata, a więc do nieuniknionego starcia z ideologią.

źródło: NKJP: Zbigniew Bieńkowski: Przyszłość… przeszłości, 1996

Wydaje się zresztą, że wbrew intensywnie demonstrowanemu przez nich „europejskiemu” obliczu instynkty obecnych komunistów mogą w sprzyjających okolicznościach zawieść ich ku nie tylko polityczno-społecznym rozwiązaniom.

źródło: NKJP: Piotr Skwieciński: Demokratyczny szantaż, czyli dwa narody, Fronda, nr 9-10, 1998

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zawiodę	zawiedziemy
2 os.	zawiedziesz	zawiedziecie
3 os.	zawiedzie	zawiodą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zawiodłem +(e)m zawiódł	zawiodłam +(e)m zawiodła	zawiodłom +(e)m zawiodło	zawiedliśmy +(e)śmy zawiedli	zawiodłyśmy +(e)śmy zawiodły
2 os.	zawiodłeś +(e)ś zawiódł	zawiodłaś +(e)ś zawiodła	zawiodłoś +(e)ś zawiodło	zawiedliście +(e)ście zawiedli	zawiodłyście +(e)ście zawiodły
3 os.	zawiódł	zawiodła	zawiodło	zawiedli	zawiodły

bezosobnik: zawiedziono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zawiedźmy
2 os.	zawiedź	zawiedźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zawiódłbym bym zawiódł	zawiodłabym bym zawiodła	zawiodłobym bym zawiodło	zawiedlibyśmy byśmy zawiedli	zawiodłybyśmy byśmy zawiodły
2 os.	zawiódłbyś byś zawiódł	zawiodłabyś byś zawiodła	zawiodłobyś byś zawiodło	zawiedlibyście byście zawiedli	zawiodłybyście byście zawiodły
3 os.	zawiódłby by zawiódł	zawiodłaby by zawiodła	zawiodłoby by zawiodło	zawiedliby by zawiedli	zawiodłyby by zawiodły

bezosobnik: zawiedziono by

bezokolicznik: zawieść

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zawiódłszy

gerundium: zawiedzenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zawiedzenie	zawiedzenia
D.	zawiedzenia	zawiedzeń
C.	zawiedzeniu	zawiedzeniom
B.	zawiedzenie	zawiedzenia
N.	zawiedzeniem	zawiedzeniami
Ms.	zawiedzeniu	zawiedzeniach
W.	zawiedzenie	zawiedzenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zawiedziony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zawiedziony	zawiedziony	zawiedziony	zawiedzione	zawiedziona
D.	zawiedzionego	zawiedzionego	zawiedzionego	zawiedzionego	zawiedzionej
C.	zawiedzionemu	zawiedzionemu	zawiedzionemu	zawiedzionemu	zawiedzionej
B.	zawiedzionego	zawiedzionego	zawiedziony	zawiedzione	zawiedzioną
N.	zawiedzionym	zawiedzionym	zawiedzionym	zawiedzionym	zawiedzioną
Ms.	zawiedzionym	zawiedzionym	zawiedzionym	zawiedzionym	zawiedzionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zawiedzeni	zawiedzeni	zawiedzione	zawiedzione
D.	zawiedzionych	zawiedzionych	zawiedzionych	zawiedzionych
C.	zawiedzionym	zawiedzionym	zawiedzionym	zawiedzionym
B.	zawiedzionych	zawiedzionych	zawiedzionych	zawiedzione
N.	zawiedzionymi	zawiedzionymi	zawiedzionymi	zawiedzionymi
Ms.	zawiedzionych	zawiedzionych	zawiedzionych	zawiedzionych

Składnia

	+	zawieść	+	do CZEGO
	+	zawieść	+	ku CZEMU

Pochodzenie

Zob. wieść II < psł. *vesti, *vedǫ 'wieść, prowadzić'