niezłomny - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.b

świadczący o tym, że ktoś pozostaje wierny swoim ideałom, mimo że inni zmuszają go do zmiany postępowania

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

hiperonimy:

wytrwały

niezłomny opór, upór; duch, charakter; niezłomna postawa, walka; nadzieja, przyjaźń, wiara, wierność, wola; niezłomne postanowienie, przekonanie; niezłomne prawa, zasady
niezłomne dążenie do czegoś

	Z kolei niezłomna postawa Herberta wobec komunizmu stanowiła dla większości interpretatorów dzieł tego poety wzór postawy godnej. źródło: NKJP: Alina Brodzka, Lidia Burska (red.): Sporne sprawy polskiej literatury współczesnej, 1998
	Rocznica ta skłania do refleksji [...] nad niezłomnym dążeniem narodu do niepodległości i suwerenności. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 10.11.1997
	Przez ostatnie lata Marszałek stał się dla wielu oświęcimian symbolem niezłomnej walki o swoje - na przekór wszelkim przeciwnościom. źródło: NKJP: Demonstracja, Dziennik Polski, 2002-11-22
	On sam żywił niezłomną nadzieję, że zdoła zapewnić Polsce zwycięstwo nad jej wrogami, przywrócić suwerenność i niepodległość. źródło: NKJP: Eugeniusz Duraczyński: Rząd polski na uchodźstwie 1939-1345: organizacja, personalia, polityka, 1993
	[...] usiłowali przeciągnąć ją na swoją stronę, co było – z powodu jej niezłomnych zasad – równie nieskuteczne, jak coroczne próby walki z rojami komarów nad Odrą. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Dżuma w Breslau, 2007

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Stopień wyższy

Inne uwagi

Zwykle stopniuje się opisowo

	+	niezłomny	+
szyk: neutralny

Zaprzeczony przymiotnik z przyrostkiem -ny (< psł. *-ьnъ) od przestarzałego czasownika przedrostkowego złomić 'złamać'