poniżyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poniżyłem się +(e)m się poniżył	poniżyłam się +(e)m się poniżyła	poniżyłom się +(e)m się poniżyło	poniżyliśmy się +(e)śmy się poniżyli	poniżyłyśmy się +(e)śmy się poniżyły
2 os.	poniżyłeś się +(e)ś się poniżył	poniżyłaś się +(e)ś się poniżyła	poniżyłoś się +(e)ś się poniżyło	poniżyliście się +(e)ście się poniżyli	poniżyłyście się +(e)ście się poniżyły
3 os.	poniżył się	poniżyła się	poniżyło się	poniżyli się	poniżyły się

bezosobnik: poniżono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		poniżmy się
2 os.	poniż się	poniżcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poniżyłbym się bym się poniżył	poniżyłabym się bym się poniżyła	poniżyłobym się bym się poniżyło	poniżylibyśmy się byśmy się poniżyli	poniżyłybyśmy się byśmy się poniżyły
2 os.	poniżyłbyś się byś się poniżył	poniżyłabyś się byś się poniżyła	poniżyłobyś się byś się poniżyło	poniżylibyście się byście się poniżyli	poniżyłybyście się byście się poniżyły
3 os.	poniżyłby się by się poniżył	poniżyłaby się by się poniżyła	poniżyłoby się by się poniżyło	poniżyliby się by się poniżyli	poniżyłyby się by się poniżyły

bezosobnik: poniżono by się

bezokolicznik: poniżyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: poniżywszy się

gerundium: poniżenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: poniżać się

Rz_osobowy	+	poniżyć się	+	do CZEGO
Rz_osobowy	+	poniżyć się	+	żeby ZDANIE

Zob. poniżyć