coś zamarło na ustach komuś

Wymówki zamarły mu na ustach, gdy funkcjonariusz wyjął z kartoteki rysunek sytuacyjny jego wykroczenia.

źródło: NKJP: Przestrzeganie zasad, Detektyw, 1999

Jego kolesie zarechotali, ale na widok miny Calmina śmiech zamarł im na ustach.

źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002

[...] stanęła jak wryta. Krzyk zamarł jej na wargach.

źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 1967

Tammo raptownie przestał jąkać się i gulgotać, rzężenie zamarło mu w gardle.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002

Odpowiedź zamarła mi w krtani. Nie mogłem z siebie wydobyć głosu, chociaż wiedziałem dobrze, kim ta kobieta jest.

źródło: NKJP: Adam Wiśniewski-Snerg: Według łotra, 1978

- Elka, nie gniewaj się, my tylko tak - i głos uwiązł mu w gardle, bo między deskami coś poruszyło się nieznacznie.

źródło: NKJP: Paweł Huelle: Weiser Dawidek, 1987

Królowa pomyślała, że jej córka nie powinna oglądać obnażonego aż do pasa mężczyzny, nawet jeśli jest on tylko mirażem, lecz słowa uwięzły jej w krtani.

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Piołun i miód Kroniki Drugiego Kręgu Księga III, 2003

Adele próbowała mu odpowiedzieć, lecz słowa utknęły jej w gardle.

źródło: NKJP: David Drake: Po drugiej stronie gwiazd, Esensja, 2008-02