-
1.
żołnierz (albo funkcjonariusz innej służby militarnej) wyszkolony w strzelaniu do celu w dużej odległości -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
osoby związane z wojskiem i wojną -
hiperonimy: strzelec
-
- serbscy snajperzy
- snajper na dachu
- kula; ogień snajpera
- snajper strzelił/strzelał
- zastrzelony przez snajpera
-
- W każdym plutonie jest strzelec wyborowy, ale snajper to co innego. Snajper stanowi samodzielny pododdział. Dostaje zadanie i wykonuje po swojemu.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Dobry powód, by zabijać, 2005
Jeden z nich opowiedział nam, jak jego kolega został zabity przez snajpera strzałem w głowę.
źródło: NKJP: (X): Pacyfik w ogniu, CKM, nr 05/05, 2000
Dwie osoby nie żyją, snajperzy na dachach okolicznych budynków, ewakuacja całej kamienicy i błyskawiczna akcja antyterrorystów - tak wyglądał krwawy finał rodzinnej sprzeczki.
źródło: NKJP: Paweł Fąfara: Komandosi musieli wyprowadzić mordercę, Super Express, 2006
- Należy zwodzić terrorystów i udawać, że zgadzamy się na ich warunki - oświadczył, żeby podtrzymać jakoś swój gasnący autorytet. - Ja tymczasem dokonam lustracji terenu i rozmieszczę swoich snajperów.
źródło: NKJP: Grzegorz Mathea: IV Rzeczpospolita, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. snajper
snajperowie
snajperzy
ndepr snajpery
depr D. snajpera
snajperów
C. snajperowi
snajperom
B. snajpera
snajperów
N. snajperem
snajperami
Ms. snajperze
snajperach
W. snajperze
snajperowie
snajperzy
ndepr snajpery
depr -
ang. sniper