ruszyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

pot. zacząć robić coś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Zrób coś wreszcie! Rusz się! źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001
	Musicie się zaangażować czynnie. Ruszcie się. Reagujcie. Sprzeciwiajcie się. Kwestionujcie. Krzyczcie. Żądajcie. Walczcie. Realizujcie swoje rewolucyjne cele. źródło: NKJP: Jacek Bocheński: Tyberiusz Cezar, 2009
	- No ruszże się, człowieku - warczał Wyższy. - Nie jesteś na wczasach! źródło: NKJP: Grzegorz Mathea: IV Rzeczpospolita, 2005
	Także do dzieła i ruszcie się z tym marketingiem i ściągnijcie parę lepszych firm do miasteczka, to was ludzie na rękach będą nosić [...]. źródło: Internet
	- Rany boskie, tam muszą być ranni! - Leon dopadł wieszaka, na którym zawsze wisiał żółty sztormiak. - Ludzie, ruszcie się! źródło: NKJP: Krystyna Boglar: Zobaczysz, że pewnego dnia..., 1996

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ruszyłem się +(e)m się ruszył	ruszyłam się +(e)m się ruszyła	ruszyłom się +(e)m się ruszyło	ruszyliśmy się +(e)śmy się ruszyli	ruszyłyśmy się +(e)śmy się ruszyły
2 os.	ruszyłeś się +(e)ś się ruszył	ruszyłaś się +(e)ś się ruszyła	ruszyłoś się +(e)ś się ruszyło	ruszyliście się +(e)ście się ruszyli	ruszyłyście się +(e)ście się ruszyły
3 os.	ruszył się	ruszyła się	ruszyło się	ruszyli się	ruszyły się

bezosobnik: ruszono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ruszmy się
2 os.	rusz się	ruszcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ruszyłbym się bym się ruszył	ruszyłabym się bym się ruszyła	ruszyłobym się bym się ruszyło	ruszylibyśmy się byśmy się ruszyli	ruszyłybyśmy się byśmy się ruszyły
2 os.	ruszyłbyś się byś się ruszył	ruszyłabyś się byś się ruszyła	ruszyłobyś się byś się ruszyło	ruszylibyście się byście się ruszyli	ruszyłybyście się byście się ruszyły
3 os.	ruszyłby się by się ruszył	ruszyłaby się by się ruszyła	ruszyłoby się by się ruszyło	ruszyliby się by się ruszyli	ruszyłyby się by się ruszyły

bezosobnik: ruszono by się

bezokolicznik: ruszyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: ruszywszy się

gerundium: ruszenie się

rodzaj gramatyczny: dk

+

ruszyć się

+

(z CZYM)

Zob. ruszyć