-
2.
nagłe i krótkotrwałe pojawienie się u człowieka jakiegoś stanu, zdolności lub uczucia -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka -
- błysk geniuszu, natchnienia; humoru, inteligencji, ironii; nadziei, optymizmu, radości, zadowolenia; gniewu, nienawiści; strachu, trwogi
-
[...] trudno tu mówić o jakimś błysku geniuszu. Najskuteczniejsze przekręty są zwykle proste jak budowa cepa.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Dobry powód, by zabijać, 2005
Sam twórca, w czapce z bączkiem, opierając dłoń na kadłubie za kabiną, patrzy w obiektyw dobrotliwie, ale z wyraźnie zauważalnym błyskiem ironii.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Czerwony byk, 2007
Ktokolwiek zetknął się z nim osobiście - wie, że emanował spokojem i rozwagą. Tliła się w nim jednocześnie radość życia, widoczna choćby w błyskach humoru.
źródło: NKJP: (ASZ): Szlachetność i troska, Dziennik Polski, 2001-11-16
Mnie wtrącano dwukrotnie do ciemnicy, pyskowałam strażnikom [...], a nawet odmawiałam rozmowy z Heinrichem Hamannem. [...] Zawsze jednak w najtrudniejszych chwilach miałam w sobie błysk nadziei na ocalenie.
źródło: NKJP: Łzy aktorki, Dziennik Polski, 2001-08-23
Masz tajemniczy wgląd w prawdziwą naturę świata, posługujesz się wiedzą i mądrością niedostępną dla innych. W jednym błysku natchnienia widzisz jasno. Czasem także przyszłość!
źródło: NKJP: Astrologus, Dziennik Polski, 2000-02-26
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. błysk
błyski
D. błysku
błysków
C. błyskowi
błyskom
B. błysk
błyski
N. błyskiem
błyskami
Ms. błysku
błyskach
W. błysku
błyski
-
+ błysk + CZEGO -