ktoś stawia kogoś na czele czegoś - Wielki słownik języka polskiego PAN

ktoś czyni kogoś przywódcą lub zwierzchnikiem

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

organizacja i hierarchia w pracy, stosunki służbowe

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

władza państwowa

ktoś stawia kogoś na czele państwa, rządu; Kościoła; firmy, przedsiębiorstwa, spółki; organizacji, partii; ministerstwa, resortu; komisji; drużyny

	Damien, znakomicie wyszkolony agent oddziału prewencji, specjalista sztuk walki dostaje do wykonania nowe zadanie. Tym razem rząd stawia go na czele najbardziej niebezpiecznej misji w jego karierze. źródło: NKJP: Internet
	Kiedy na Bagdad spada anioł zagłady, do sypialni Saddama wdzierają się z nożami w rękach jego najbliżsi współpracownicy. Zwłoki Saddama wieszają na drzewie w centrum miasta i stawiają na czele państwa kogokolwiek, kto byłby dla USA do przyjęcia, na przykład byłego szefa wywiadu wojskowego Samaraia źródło: NKJP: Krzysztof Mroziewicz: Wielki Wuj Nabucco, 2003-02-01
	ZSP było zbyt ważną organizacją, by partia stawiała na jej czele studenta. źródło: NKJP: Andrzej Garlicki: Rycerze Okrągłego Stołu, 2004
	Był więc Zamoyski człowiekiem znanym, szanowanym, ale nie wykazującym ambicji odgrywania samodzielnej roli politycznej i w tym sensie wygodnym dla premiera [...]. Stawiając go na czele resortu spraw zagranicznych, Grabski wziął zapewne także pod uwagę bardzo dobre osobiste stosunki Zamoyskiego z francuskim premierem. źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995

typ frazy: fraza czasownikowa

ndk, pch, odmienny: stawiać