na pomoc

- Zaduszę! - syczał, ściskając mnie za gardło. - Ty skurczybyku... - Ratunku! - darłem się. - Na pomoc.

źródło: NKJP: Aleksander Minkowski: Szaleństwo Majki Skowron, 1972

Zeszliśmy do hallu. Chciałam przeczytać jadłospis na dzisiejszy dzień, lecz ludzie tłoczyli się przed tablicą ogłoszeń. Na dodatek doczepił się do mnie jakiś pijak i zaczął molestować. - Na pomoc! - zawołałam. - Na pomoc!

źródło: NKJP: Katarzyna Ostrowska: Sny – klucz, 2000

Poczuł ogień, ogarniający opuszki palców w wyciągniętej ręce. – O Boże, o Boże! – zaskowyczał po polsku. – Proszę księdza, na pomoc, ratunku, wybaczcie mi, proszę księdza... Chociaż straszliwy ogień ogarnął mu już pierś i brodę, i zaczął sięgać ust, Pietrowski ciągle jeszcze żył, ciągle był przytomny.

źródło: NKJP: Marcin Wolski: Alterland, 2003

Surmówna miotała się wśród tego kotłowiska, szarpała za ręce oszalałych w zaciekłości mężczyzn. [...] Marta wyjrzała przez okno, kiedy dowiedziała się o zajściu od przerażonych dzieci.
- Biją się! - krzyknęła wpadając do salonu. - Hieronim, Sylwek, na pomoc!

źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996