rozstrzygnąć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

być doprowadzonym do sytuacji, że wszyscy wiedzą, kto zwyciężył, kto ma rację lub który z elementów wzajemnie sprzecznych jest najlepszy bądź jest prawdziwy

Kwalifikacja tematyczna

ATEMATYCZNY

Połączenia

konflikt, konkurs, los, mecz, plebiscyt, pojedynek, przetarg, spór; dylemat rozstrzygnął się; walka; kwestia, sprawa rozstrzygnęła się; zagadnienie rozstrzygnęło się; wybory; wątpliwości, zawiłości rozstrzygnęły się

Cytaty

	Za przejazd autostradą A4 z Gliwic do Wrocławia zapłacimy najwcześniej za ponad dwa lata. Właśnie rozstrzygnął się przetarg na dostosowanie jej do standardu autostrady płatnej. źródło: NKJP: Marcin Zasada: Stalexport szykuje kierowcom drogą niespodziankę na święta, Dziennik Zachodni, 2009-11-03
	My też nie wiemy, jak rozstrzygnie się dzisiejszy mecz, ale chcemy być przygotowani na wszystkie ewentualności. źródło: NKJP: Joanna Słupek, Konrad Wągrowski: Euro 2008: Największe polskie zwycięstwa i klęski…, Esensja, 2008, 06 (LXXVIII)
	W niedzielny wieczór [...] zgodnie twierdzili, że wybory rozstrzygną się w drugiej turze. źródło: NKJP: Joanna Karweta: Wystarczyła jedna runda, Dziennik Zachodni, 2002-10-29
	Skończmy dziś trzeci rozdział, w którym rozstrzygnie się zagadka kradzieży. źródło: NKJP: Ida Fink: Ślady, 1996
	Dylematy marszałka rozstrzygnęły się całkiem nieoczekiwanie. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	rozstrzygnę się	rozstrzygniemy się
2 os.	rozstrzygniesz się	rozstrzygniecie się
3 os.	rozstrzygnie się	rozstrzygną się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozstrzygnąłem się +(e)m się rozstrzygnął	rozstrzygnęłam się +(e)m się rozstrzygnęła	rozstrzygnęłom się +(e)m się rozstrzygnęło	rozstrzygnęliśmy się +(e)śmy się rozstrzygnęli	rozstrzygnęłyśmy się +(e)śmy się rozstrzygnęły
2 os.	rozstrzygnąłeś się +(e)ś się rozstrzygnął	rozstrzygnęłaś się +(e)ś się rozstrzygnęła	rozstrzygnęłoś się +(e)ś się rozstrzygnęło	rozstrzygnęliście się +(e)ście się rozstrzygnęli	rozstrzygnęłyście się +(e)ście się rozstrzygnęły
3 os.	rozstrzygnął się	rozstrzygnęła się	rozstrzygnęło się	rozstrzygnęli się	rozstrzygnęły się

bezosobnik: rozstrzygnięto się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozstrzygnijmy się
2 os.	rozstrzygnij się	rozstrzygnijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozstrzygnąłbym się bym się rozstrzygnął	rozstrzygnęłabym się bym się rozstrzygnęła	rozstrzygnęłobym się bym się rozstrzygnęło	rozstrzygnęlibyśmy się byśmy się rozstrzygnęli	rozstrzygnęłybyśmy się byśmy się rozstrzygnęły
2 os.	rozstrzygnąłbyś się byś się rozstrzygnął	rozstrzygnęłabyś się byś się rozstrzygnęła	rozstrzygnęłobyś się byś się rozstrzygnęło	rozstrzygnęlibyście się byście się rozstrzygnęli	rozstrzygnęłybyście się byście się rozstrzygnęły
3 os.	rozstrzygnąłby się by się rozstrzygnął	rozstrzygnęłaby się by się rozstrzygnęła	rozstrzygnęłoby się by się rozstrzygnęło	rozstrzygnęliby się by się rozstrzygnęli	rozstrzygnęłyby się by się rozstrzygnęły

bezosobnik: rozstrzygnięto by się

bezokolicznik: rozstrzygnąć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozstrzygnąwszy się

gerundium: rozstrzygnięcie się

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	rozstrzygnięcie się	rozstrzygnięcia się
D.	rozstrzygnięcia się	rozstrzygnięć się
C.	rozstrzygnięciu się	rozstrzygnięciom się
B.	rozstrzygnięcie się	rozstrzygnięcia się
N.	rozstrzygnięciem się	rozstrzygnięciami się
Ms.	rozstrzygnięciu się	rozstrzygnięciach się
W.	rozstrzygnięcie się	rozstrzygnięcia się

odpowiednik aspektowy: rozstrzygać się

Składnia

Rz_nieżywotny

+

rozstrzygnąć się

+

Pochodzenie

Por. rozstrzygnąć .
Zob. strzyc (się)