solenoid
-
elektr. zwój izolowanego przewodu elektrycznego, owinięty wokół jakiejś powierzchni, służący do gromadzenia energii wytwarzanej w polu magnetycznym
-
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Urządzenia i maszyny
budowa urządzeń i maszyn
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Energia
elektryczność -
Jeżeli zwiniemy teraz cewkę złożoną z wielkiej liczby takich pętli, to otrzymany solenoid, którego pole magnetyczne, zupełnie identyczne z polem magnesu sztabkowego, będzie polem dipolowym.
źródło: NKJP: Adam Strzałkowski: O siłach rządzących światem: rzecz o podstawowych oddziaływaniach – grawitacyjnych, elektromagnetycznych, silnych i słabych, 1996
Cienkie źródło, umieszczone w kriostacie, znajduje się wewnątrz solenoidu dającego silne, jednorodne pole magnetyczne.
źródło: NKJP: Ewa Skrzypczak, Zygmunt Szafliński: Wstęp do fizyki jądra atomowego i cząstek elementarnych: wykłady, 1993
Sporządzono już nawet nanorurkę, w której przewodzące cząsteczki węgla są zwinięte w helisę. Prąd płynie więc w tej nanorurce tak jak w solenoidzie. Jest to więc najmniejszy magnes świata!
źródło: NKJP: Andrzej Kajetan Wróblewski: Igraszki z atomami, Wiedza i Życie, nr 1, 1998
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. solenoid
solenoidy
D. solenoidu
solenoidów
C. solenoidowi
solenoidom
B. solenoid
solenoidy
N. solenoidem
solenoidami
Ms. solenoidzie
solenoidach
W. solenoidzie
solenoidy
-
fr. solénoïde
z gr. sōlenoeidḗs 'mający kształt okrężny, spiralny'