zmarnować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

zostać użytym niepotrzebnie, w nadmiernej ilości lub w niewłaściwy sposób

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

synonimy:

zmarnotrawić się

bilet zmarnował się; kawa, żywność zmarnowała się; jedzenie, zboże zmarnowało się; fundusze, owoce, pieniądze, środki, warzywa zmarnowały się

Ile pożyczonych dolarów zmarnowało się w socjalistycznym bałaganie – tego do dziś nikt nie wyliczył.

źródło: NKJP: Jerzy Witaszczyk: Nikt nie wyliczył, Dziennik Łódzki, 2005-07-22

W sierpniu zmarnowało się u nas kilkanaście ton owoców. Zostały na drzewach, nie opłacało się zrywać.

źródło: NKJP: Agata Ałykow: Krucho z węgierką, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-09-03

Dopijmy kawę, wyjątkowo dobra i szkoda, żeby się zmarnowała.

źródło: NKJP: Eugeniusz Dębski: Aksamitny Anschluss, 2001

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zmarnowałem się +(e)m się zmarnował	zmarnowałam się +(e)m się zmarnowała	zmarnowałom się +(e)m się zmarnowało	zmarnowaliśmy się +(e)śmy się zmarnowali	zmarnowałyśmy się +(e)śmy się zmarnowały
2 os.	zmarnowałeś się +(e)ś się zmarnował	zmarnowałaś się +(e)ś się zmarnowała	zmarnowałoś się +(e)ś się zmarnowało	zmarnowaliście się +(e)ście się zmarnowali	zmarnowałyście się +(e)ście się zmarnowały
3 os.	zmarnował się	zmarnowała się	zmarnowało się	zmarnowali się	zmarnowały się

bezosobnik: zmarnowano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zmarnujmy się
2 os.	zmarnuj się	zmarnujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zmarnowałbym się bym się zmarnował	zmarnowałabym się bym się zmarnowała	zmarnowałobym się bym się zmarnowało	zmarnowalibyśmy się byśmy się zmarnowali	zmarnowałybyśmy się byśmy się zmarnowały
2 os.	zmarnowałbyś się byś się zmarnował	zmarnowałabyś się byś się zmarnowała	zmarnowałobyś się byś się zmarnowało	zmarnowalibyście się byście się zmarnowali	zmarnowałybyście się byście się zmarnowały
3 os.	zmarnowałby się by się zmarnował	zmarnowałaby się by się zmarnowała	zmarnowałoby się by się zmarnowało	zmarnowaliby się by się zmarnowali	zmarnowałyby się by się zmarnowały

bezosobnik: zmarnowano by się

bezokolicznik: zmarnować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zmarnowawszy się

gerundium: zmarnowanie się

odpowiednik aspektowy: marnować się

Rz_nieżywotny

+

zmarnować się

+

Od: marnować (się); zob. marny