-
1.
sprężysta struna łuku lub kuszy, służąca do wyrzucania pocisków -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń -
- napięte cięciwy
- cięciwa kuszy, łuku
- łęczysko cięciwy
- cięciwy szczęknęły
- naciągnąć, napinać, zwalniać cięciwę
-
Wycelował starannie. Wolno napinana cięciwa dotknęła czubka nosa.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Piołun i miód Kroniki Drugiego Kręgu. Księga III, 2003
Tym razem usłyszał cichy szczęk cięciwy i zobaczył strzałę, wystrzelono ją bowiem tak, by ją widział. Ostro w górę.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
Na czele kroczyli łucznicy, napinający właśnie cięciwy do pierwszego strzału.
źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003
Ku przerażeniu Genueńczyków okazało się, że namoknięte wodą cięciwy utraciły moc i pociski nie dolatują na normalną odległość.
źródło: NKJP: Sławomir Leśniewski: Pożegnanie z rycerstwem, Polityka, 2006-08-26
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. cięciwa
cięciwy
D. cięciwy
cięciw
C. cięciwie
cięciwom
B. cięciwę
cięciwy
N. cięciwą
cięciwami
Ms. cięciwie
cięciwach
W. cięciwo
cięciwy
-
psł. *tętiva 'sznur, lina coś spinające, ściągające'