-
2.
linia prosta skracająca drogę przebiegającą łukiem -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Transport
transport lądowy -
Chcąc skrócić sobie drogę, Smuga postanowił wracać po cięciwie łuku rzeki.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek wśród łowców głów, 1965
Tocząc się skrajem szosy, grzebiąc prawą gąsienicą w nie stajałym jeszcze śniegu, znajdzie w końcu przecinkę albo starą zrywkową drogę i umknie w prawo, by wspiąć się na płaski szczyt i zamiast po łuku pojechać po cięciwie.
źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Opowieści galicyjskie, 1995
Zawsze jednak wędrowaliśmy prosto od peryferii ku stolicy i z powrotem, promieniście, nigdy po łuku ani po cięciwie.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1979
Potem szosa skręcała w lewo, okrążając zbudowany na wzgórzu kościół. ale Agnus, po cięciwie łuku, szedł prosto dalej wąską uliczką aż do Rynku.
źródło: NKJP: Andrzej Anonimus: Nie nadaje się, przecież to jeszcze szczeniak, 1999
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. cięciwa
cięciwy
D. cięciwy
cięciw
C. cięciwie
cięciwom
B. cięciwę
cięciwy
N. cięciwą
cięciwami
Ms. cięciwie
cięciwach
W. cięciwo
cięciwy
-
+ cięciwa + (CZEGO) -
psł. *tętiva 'sznur, lina coś spinające, ściągające'