schwycić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. szybkim ruchem wziąć w rękę, zęby lub dziób

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwyczaje i zachowania zwierząt

	synonimy:	chwycić się złapać się
	antonimy:	puścić się
	hiperonimy:	przytrzymać się

Cytaty

Złapał równowagę dopiero koło wiśniowej kotary obszytej sztuczną skórą. Schwycił się mięsistej fałdy i trwał tak chwilę z twarzą ukrytą w ciepłym aksamicie.

źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Wniebowstąpienie, 2006

Gdy spotkamy kominiarza, dobrze jest schwycić się za guzik...

źródło: NKJP: Dziś piątek trzynastego: zaklinanie pecha, Express Ilustrowany, 2004-02-13

Żeby nie upaść, schwyciła się liny. Kurczowo zacisnęła na niej dłonie

źródło: NKJP: Witold Horwath, Ultra Montana, 2005

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	schwycę się	schwycimy się
2 os.	schwycisz się	schwycicie się
3 os.	schwyci się	schwycą się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	schwyciłem się +(e)m się schwycił	schwyciłam się +(e)m się schwyciła	schwyciłom się +(e)m się schwyciło	schwyciliśmy się +(e)śmy się schwycili	schwyciłyśmy się +(e)śmy się schwyciły
2 os.	schwyciłeś się +(e)ś się schwycił	schwyciłaś się +(e)ś się schwyciła	schwyciłoś się +(e)ś się schwyciło	schwyciliście się +(e)ście się schwycili	schwyciłyście się +(e)ście się schwyciły
3 os.	schwycił się	schwyciła się	schwyciło się	schwycili się	schwyciły się

bezosobnik: schwycono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		schwyćmy się
2 os.	schwyć się	schwyćcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	schwyciłbym się bym się schwycił	schwyciłabym się bym się schwyciła	schwyciłobym się bym się schwyciło	schwycilibyśmy się byśmy się schwycili	schwyciłybyśmy się byśmy się schwyciły
2 os.	schwyciłbyś się byś się schwycił	schwyciłabyś się byś się schwyciła	schwyciłobyś się byś się schwyciło	schwycilibyście się byście się schwycili	schwyciłybyście się byście się schwyciły
3 os.	schwyciłby się by się schwycił	schwyciłaby się by się schwyciła	schwyciłoby się by się schwyciło	schwyciliby się by się schwycili	schwyciłyby się by się schwyciły

bezosobnik: schwycono by się

bezokolicznik: schwycić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: schwyciwszy się

gerundium: schwycenie się

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	schwycenie się	schwycenia się
D.	schwycenia się	schwyceń się
C.	schwyceniu się	schwyceniom się
B.	schwycenie się	schwycenia się
N.	schwyceniem się	schwyceniami się
Ms.	schwyceniu się	schwyceniach się
W.	schwycenie się	schwycenia się

Składnia

Rz_osobowy	+	schwycić się	+	CZEGO
Rz_osobowy	+	schwycić się	+	za CO

Pochodzenie

ogsł. *jьz-chytiti sę

Zob. chwycić (się)