połapać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. zorientować się – uzyskać wiedzę albo świadomość czegoś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

synonimy:

zorientować się

	Wkrótce ten łysy, a wionęło od niego piwem, połapał się, że drzwi są uchylone, przycisnął mocno obie połówki i winda wreszcie ruszyła. źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1980
	Reynevan nie połapał się jednak, że to Adela uczy jego - pewien był, że w grze jest tu jego samorodny talent. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
	Rozejrzeli się niepewnie po sobie i w końcu połapali się, o co mu chodzi. źródło: NKJP: Kinga Dunin: Tabu, 1998
	Bosman natychmiast połapał się w sytuacji, albowiem ten sposób okazywania sytości znany był mu już z poprzedniej wyprawy do krajów Azji Środkowej. Toteż beknął tak potężnie, że omal nie spadł z poduszek. źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963
	Nie wie, jak włączyć cd, ale może uda jej się przełączyć na coś ciekawego, jak połapie się w pilocie. źródło: NKJP: Anna E. Kamieniecka: Dziewczyna z Buenos, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	połapałem się +(e)m się połapał	połapałam się +(e)m się połapała	połapałom się +(e)m się połapało	połapaliśmy się +(e)śmy się połapali	połapałyśmy się +(e)śmy się połapały
2 os.	połapałeś się +(e)ś się połapał	połapałaś się +(e)ś się połapała	połapałoś się +(e)ś się połapało	połapaliście się +(e)ście się połapali	połapałyście się +(e)ście się połapały
3 os.	połapał się	połapała się	połapało się	połapali się	połapały się

bezosobnik: połapano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		połapmy się
2 os.	połap się	połapcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	połapałbym się bym się połapał	połapałabym się bym się połapała	połapałobym się bym się połapało	połapalibyśmy się byśmy się połapali	połapałybyśmy się byśmy się połapały
2 os.	połapałbyś się byś się połapał	połapałabyś się byś się połapała	połapałobyś się byś się połapało	połapalibyście się byście się połapali	połapałybyście się byście się połapały
3 os.	połapałby się by się połapał	połapałaby się by się połapała	połapałoby się by się połapało	połapaliby się by się połapali	połapałyby się by się połapały

bezosobnik: połapano by się

bezokolicznik: połapać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: połapawszy się

gerundium: połapanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: łapać się

Rz_osobowy	+	połapać się	+	że ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE
Rz_osobowy	+	połapać się	+	w CZYM

Zob. łapać