przekonanie - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

to, co ktoś sądzi na określony temat i sądzi, że jest to prawdą

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

wytwory działań intelektualnych człowieka

głębokie, niezachwiane, niewzruszone, pełne, silne; wewnętrzne; święte; błędne, subiektywne przekonanie; stereotypowe przekonania
przekonanie o istnieniu, o prawdziwości, o słuszności, o wyższości; o nieuchronności czegoś
panuje, dominuje przekonanie
nabrać/nabierać przekonania
mieć; wyrażać/wyrazić; podzielać; umacniać przekonanie, że...
dochodzić, dojść do przekonania
utwierdzać, umacniać; żyć w przekonaniu

[...] za błąd uznaję zatem przesądzanie z góry o słuszności własnych racji i niczym nieuzasadnione przekonanie o własnej nieomylności.

źródło: NKJP: Jarosław Makowski: Kobiety uczą kościół, 2007

W drugiej połowie ubiegłego wieku panowało przekonanie, że drogę do bieguna północnego zagradza zwarty pierścień lodów, a okolice północnego „wierzchołka świata” oblewane są wodami wolnymi od lodów.

źródło: NKJP: Jacek Jania: Zrozumieć lodowce, 1988

Tortura polegała na wrzucaniu skrępowanych sznurami kobiet do wody. Jeżeli oskarżona szła na dno, uznawano ją za niewinną. Gdy jednak utrzymywała się na powierzchni, co zresztą ułatwiał ówczesny styl ubierania się, stwierdzano, iż kobieta posiada kontakty z diabłem. Panowało przekonanie, jakoby kobiety będące w mocy diabła były nadzwyczaj lekkie.

źródło: NKJP: Jacek Piec, Piec Henryk: Ostatni gdański stos, Dziennik Bałtycki, 2001-03-17

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	przekonanie	przekonania
D.	przekonania	przekonań
C.	przekonaniu	przekonaniom
B.	przekonanie	przekonania
N.	przekonaniem	przekonaniami
Ms.	przekonaniu	przekonaniach
W.	przekonanie	przekonania

Inne uwagi

Zwykle lp

Składnia

	+	przekonanie	+	o CZYM
	+	przekonanie	+	że ZDANIE\|jakoby ZDANIE

Pochodzenie

Zob. przekonać