pokonywać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

odnosić nad kimś zwycięstwo w walce, grze lub rywalizacji

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Sport

czynności związane ze sportem

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną

	synonimy:	zwyciężać
	antonimy:	ulegać

drużyna, wojownik, zawodnik, zwycięzca pokonuje kogoś
pokonywać bramkarza, drużynę, faworyta, gospodarzy, gości, konkurenta, kontrkandydata, lidera, przeciwnika, jakąś reprezentację, rywala, zawodnika, zespół; Legię, Wisłę; jakąś armię, wroga; faszyzm, komunizm; śmierć
pokonywać bez trudu, bez wysiłku
pokonywać na własnym boisku, na wyjeździe
pokonywać w eliminacjach, w finale, w meczu
pokonywać za pierwszym (drugim, trzecim...) razem
pokonywać łatwo, wielokrotnie
móc pokonywać
pokonywać i detronizować

	Mistrzem Polski został ciężarowiec z Częstochowy, którego Wierzbicki dotąd regularnie pokonywał w śląskich zawodach. źródło: NKJP: ma.w: W brązie mu do twarzy, Nowiny Raciborskie, 2005-11-29
	Apostołowie głosili ewangelię o Jezusie, wedle której trzeciego dnia od śmierci zmartwychwstał, pokonując śmierć. źródło: Internet
	Był […] czwarty w swojej kategorii, przegrał z tymi, których dotąd łatwo pokonywał. źródło: NKJP: ma.w: Cofnięty o dwa lata, Nowiny Raciborskie, 2007-06-05
	Kosynierzy, pod wodzą Tadeusza Kościuszki, stoczyli zwycięską bitwę pod Racławicami, pokonując wojska rosyjskie dowodzone przez generała Tomasowa. źródło: KWSJP: KFAD: Kalendarium historyczne, Na oścież, 1999

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pokonywałem +(e)m pokonywał	pokonywałam +(e)m pokonywała	pokonywałom +(e)m pokonywało	pokonywaliśmy +(e)śmy pokonywali	pokonywałyśmy +(e)śmy pokonywały
2 os.	pokonywałeś +(e)ś pokonywał	pokonywałaś +(e)ś pokonywała	pokonywałoś +(e)ś pokonywało	pokonywaliście +(e)ście pokonywali	pokonywałyście +(e)ście pokonywały
3 os.	pokonywał	pokonywała	pokonywało	pokonywali	pokonywały

bezosobnik: pokonywano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę pokonywał będę pokonywać	będę pokonywała będę pokonywać	będę pokonywało będę pokonywać	będziemy pokonywali będziemy pokonywać	będziemy pokonywały będziemy pokonywać
2 os.	będziesz pokonywał będziesz pokonywać	będziesz pokonywała będziesz pokonywać	będziesz pokonywało będziesz pokonywać	będziecie pokonywali będziecie pokonywać	będziecie pokonywały będziecie pokonywać
3 os.	będzie pokonywał będzie pokonywać	będzie pokonywała będzie pokonywać	będzie pokonywało będzie pokonywać	będą pokonywali będą pokonywać	będą pokonywały będą pokonywać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pokonujmy
2 os.	pokonuj	pokonujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pokonywałbym bym pokonywał	pokonywałabym bym pokonywała	pokonywałobym bym pokonywało	pokonywalibyśmy byśmy pokonywali	pokonywałybyśmy byśmy pokonywały
2 os.	pokonywałbyś byś pokonywał	pokonywałabyś byś pokonywała	pokonywałobyś byś pokonywało	pokonywalibyście byście pokonywali	pokonywałybyście byście pokonywały
3 os.	pokonywałby by pokonywał	pokonywałaby by pokonywała	pokonywałoby by pokonywało	pokonywaliby by pokonywali	pokonywałyby by pokonywały

bezosobnik: pokonywano by

bezokolicznik: pokonywać

imiesłów przysłówkowy współczesny: pokonując

gerundium: pokonywanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: pokonujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: pokonywany

odpowiednik aspektowy: pokonać

+

pokonywać

+

KOGO/CO

Zob. pokonać