ukierunkować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. wyznaczyć dokładnie cel i sposób działania

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

ukierunkować się na działanie, na karierę, na naukę, na produkcję, na rozwój; na klienta

	Gdyby Marcin dostał się na UW, ukierunkuje się na filozofię, psychologię i kulturoznawstwo. źródło: NKJP: Marcin Kołodziejczyk: Kilka razy student, Polityka, 2001-06-30
	Punkt ciężkości został przeniesiony od zwykłej modernizacji zaplecza do obecnego etapu, w którym cała organizacja, w tym również wspierające ją systemy, muszą wspólnie ukierunkować się na klientów. źródło: NKJP: Sławomir Dąblewski: Obsługa klienta nie nadąża za oczekiwaniami, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2008-04-15
	Idąc z duchem czasu ukierunkowano się na licea profilowane. źródło: NKJP: (bor): Otwarte drzwi... do UE, Czas Ostrzeszowski, nr 19, 2003
	Polscy rolnicy boją się wejścia do Unii Europejskiej. I słusznie. Z takimi ziemniakami? Najlepiej gdyby już teraz zastanowili się nad zmianą profilu produkcji rolnej. Np. ukierunkowali się na chmiel albo jęczmień... źródło: NKJP: (ard): Monolog o kartoflach: Gazeta Brodnicka, 2001

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ukierunkowałem się +(e)m się ukierunkował	ukierunkowałam się +(e)m się ukierunkowała	ukierunkowałom się +(e)m się ukierunkowało	ukierunkowaliśmy się +(e)śmy się ukierunkowali	ukierunkowałyśmy się +(e)śmy się ukierunkowały
2 os.	ukierunkowałeś się +(e)ś się ukierunkował	ukierunkowałaś się +(e)ś się ukierunkowała	ukierunkowałoś się +(e)ś się ukierunkowało	ukierunkowaliście się +(e)ście się ukierunkowali	ukierunkowałyście się +(e)ście się ukierunkowały
3 os.	ukierunkował się	ukierunkowała się	ukierunkowało się	ukierunkowali się	ukierunkowały się

bezosobnik: ukierunkowano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ukierunkujmy się
2 os.	ukierunkuj się	ukierunkujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ukierunkowałbym się bym się ukierunkował	ukierunkowałabym się bym się ukierunkowała	ukierunkowałobym się bym się ukierunkowało	ukierunkowalibyśmy się byśmy się ukierunkowali	ukierunkowałybyśmy się byśmy się ukierunkowały
2 os.	ukierunkowałbyś się byś się ukierunkował	ukierunkowałabyś się byś się ukierunkowała	ukierunkowałobyś się byś się ukierunkowało	ukierunkowalibyście się byście się ukierunkowali	ukierunkowałybyście się byście się ukierunkowały
3 os.	ukierunkowałby się by się ukierunkował	ukierunkowałaby się by się ukierunkowała	ukierunkowałoby się by się ukierunkowało	ukierunkowaliby się by się ukierunkowali	ukierunkowałyby się by się ukierunkowały

bezosobnik: ukierunkowano by się

bezokolicznik: ukierunkować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: ukierunkowawszy się

gerundium: ukierunkowanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: ukierunkowywać się

+

ukierunkować się

+

na CO

Od: kierunek ; zob. kierować