komedia dell'arte

Komedia dell'arte wypracowała cały wachlarz typów, po to właśnie, żeby ludzie mogli siebie w nich rozpoznać. One przedstawiają uniwersalną, skondensowaną kondycję ludzi i człowieczeństwa.

źródło: Internet: e-teatr.pl

Takie właśnie publikacje upowszechniały najbardziej potoczne wyobrażenia o innych narodach. Ich stereotypy występowały w bożonarodzeniowych szopkach, w komediach dell'arte, w kostiumowych pochodach czy w baletach.

źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Długi romans z muzą Klio, 2007

Postać klauna wywodzi się z włoskiej komedii dell’arte. We Włoszech najpopularniejszy jest Arlekin, we Francji romantyczny Pierrot, w Anglii klaun Grimaldi.

źródło: NKJP: Beata Machowska-Kaczmarek: Poskramiacz kiczu, Polska Głos Wielkopolski, 2004-10-01

Przedstawienie pt. ,,La Divina Commedia”, czyli ,,Boska komedia” - świetne także muzycznie - sytuuje się między cyrkiem i panopticum, magią i obrzędem, pantomimą i kabaretem, błazeństwem i szarlatanerią, komedią dell arte i moralitetem.

źródło: NKJP: Elak Maz, Błażej Kusztelski: Duch dawnej Malty Show musi trwać dalej..., Gazeta Poznańska, 2002-06-28

Fellini czerpie z tradycji karnawału i cyrku, klimatu jarmarków, surrealizmu i komedii dell ’arte. Postaci są skonwencjonalizowane i symboliczne - to odmieńcy, typowi dla świata zbudowanego „na opak”, gdzie groteska miesza się z liryzmem.

źródło: NKJP: Emilia Sękowska: Wielkie odkurzanie kina: W magicznym świecie dzieł Felliniego, Esensja, 2009-10-12

Jak na komedię dell'arte przystało, nie obejdzie się bez akrobacji i śmiechu. Postaramy się rozbawić widzów krótkimi scenkami oraz przeprowadzić pojedynek na miny pomiędzy Pierrotem a Arlekinem.

źródło: Internet: czasdzieci.pl/warszawa/wydarzenia