nieznajomy - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

taki, którego jakaś osoba nie zna

Używany często w znaczeniu 'osoba nieznajoma'.

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

antonimy:

znajomy

nieznajomy człowiek; chłopak, chłopiec, mężczyzna, młodzieniec; facet, klient, osobnik; cudzoziemiec, przechodzień; nieznajoma dziewczyna; nieznajomi ludzie
zupełnie nieznajomy

	W umówionym miejscu stawiła się parę minut wcześniej, po chwili zobaczyła z daleka nieznajomego mężczyznę. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: czyściec, 1992
	Jak zobaczysz jakiegoś nieznajomego pana, to od razu mi o tym powiedz. źródło: NKJP: Eryk Krasucki: Międzynarodowy komunista Jerzy Borejsza – biografia polityczna, 2009
	Przyszedł jakiś pan, ale nie wiem, o co chodzi, bo nie mówi po polsku. Nieznajomy cudzoziemiec czekał w przedpokoju. źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Opowiadania drastyczne, 1966
	Koledzy z Brooklynu gratulowali mu pięknej, pełnej uczucia wypowiedzi, [...] Nieznajomi ludzie ściskali mu dłoń, gratulując mądrości i celności krótkiej przemowy. źródło: NKJP: Piotr Niklewicz: Niezwykła kariera Antoniego K, 2006
	[...] zamiast znajomego bmw nadjechał zupełnie inny samochód, wyskoczyli z niego całkiem nieznajomi faceci, którzy - biorąc nas chyba za dzieci amerykańskiego okupanta - spuścili nam niezłe lanie i odjechali w siną dal. źródło: NKJP: Daniel Passent: Choroba dyplomatyczna, 2002

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Zob. znajomy