gniewać - Wielki słownik języka polskiego PAN

wywoływać w kimś uczucie głębokiego niezadowolenia lub wzburzenia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

hiperonimy:

denerwować

brak odpowiedzi, czyjeś gadanie, czyjaś głupota, lekkomyślność, natarczywość, czyjeś postępowanie, czyjś upór, czyjeś zachowanie gniewa; wymijające odpowiedzi gniewają kogoś
dziwić i gniewać, niepokoić i gniewać; gniewać i niecierpliwić

	Frasuje go coś, a nie powie ani słowa. Babkę to gniewa, ale chęć, żeby ten frasunek jakoś zmniejszyć, jest od gniewu silniejsza. źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa, Ten obcy, 1990
	Pytania o sprawy prywatne zbywał lakonicznymi, urywanymi odpowiedziami. Gniewała go moja natarczywość, zwłaszcza gdy pytałem o dzieci i żonę. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2000
	Sprawy Smolarka, Kołodziejczyka [...] niewiele wieś obchodzą. Jeśli coś gniewa chłopów, to zbyt wolna poprawa poziomu życia. źródło: NKJP: Wojciech Załuska: Dwór i demokraci..., Gazeta Wyborcza, 1994-12-07
	Prawdę mówiąc, strojenie się uważał za niegodne mężczyzny i gniewało go, że Janek nieco zbyt dużą wagę przywiązuje do non ironów i jerseyów. źródło: NKJP: Andrzej Zbych: Bardzo dużo pajacyków, 2005
	Z zasady nie kupowała nic od biedaków na ulicy i gniewało ją, gdy inni to robili. Często mawiała, że każdy z tych żebraków ma na pewno niezłe konto w banku. źródło: KWSJP: Dorothy Parker: Międzmiastowa Nowy Jork – Detroit, 1958

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	gniewałem +(e)m gniewał	gniewałam +(e)m gniewała	gniewałom +(e)m gniewało	gniewaliśmy +(e)śmy gniewali	gniewałyśmy +(e)śmy gniewały
2 os.	gniewałeś +(e)ś gniewał	gniewałaś +(e)ś gniewała	gniewałoś +(e)ś gniewało	gniewaliście +(e)ście gniewali	gniewałyście +(e)ście gniewały
3 os.	gniewał	gniewała	gniewało	gniewali	gniewały

bezosobnik: gniewano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę gniewał będę gniewać	będę gniewała będę gniewać	będę gniewało będę gniewać	będziemy gniewali będziemy gniewać	będziemy gniewały będziemy gniewać
2 os.	będziesz gniewał będziesz gniewać	będziesz gniewała będziesz gniewać	będziesz gniewało będziesz gniewać	będziecie gniewali będziecie gniewać	będziecie gniewały będziecie gniewać
3 os.	będzie gniewał będzie gniewać	będzie gniewała będzie gniewać	będzie gniewało będzie gniewać	będą gniewali będą gniewać	będą gniewały będą gniewać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		gniewajmy
2 os.	gniewaj	gniewajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	gniewałbym bym gniewał	gniewałabym bym gniewała	gniewałobym bym gniewało	gniewalibyśmy byśmy gniewali	gniewałybyśmy byśmy gniewały
2 os.	gniewałbyś byś gniewał	gniewałabyś byś gniewała	gniewałobyś byś gniewało	gniewalibyście byście gniewali	gniewałybyście byście gniewały
3 os.	gniewałby by gniewał	gniewałaby by gniewała	gniewałoby by gniewało	gniewaliby by gniewali	gniewałyby by gniewały

bezosobnik: gniewano by

bezokolicznik: gniewać

imiesłów przysłówkowy współczesny: gniewając

gerundium: gniewanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: gniewający

imiesłów przymiotnikowy bierny: gniewany

	+	gniewać	+	KOGO
(to), że ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE	+	gniewać	+	KOGO

Zob. gniew