wyciszyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

stać się mniej intensywnym

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

	Szkoda mi rozstawać się z Wami, kibicami. [...] A myślę, że kiedy już emocje się wyciszą, będziemy znów przyjaciółmi, bo ta Wisła właśnie dzięki Wam była mi tak bliska. źródło: NKJP: Tomasz Frankowski: Nie mam serca?, Gazeta Krakowska, 2005-09-02
	Słowa wieczne, spisane szesnaście wieków temu, zaśpiewa gromko chór, po cerkwi rozniesie się zapach kadzideł, uderzy cerkiewny dzwon – niepokoje się wyciszą, ale całkiem nie umrą, może zalegną gdzieś głęboko w wątrobie czy zakamarkach serca. źródło: NKJP: Włodzimierz Pawluczuk: Judasz, 2004
	Jest w szpitalu. Leży na sali przedporodowej. Nic się u niej nie dzieje, wszystko się wyciszyło, ale nie chcą jej puścić. źródło: NKJP: Internet
	W niedzielę, z powodu ogłoszenia narodowej żałoby, pucharowa atmosfera wyciszyła się. źródło: NKJP: Biało-czerwono, Dziennik Polski, 2006-01-30
	Nawet nie wiadomo gdzie wstrzykiwać lek, bo na razie boli ją cały bark. Trzeba z tym poczekać do poniedziałku, aż stan zapalny się wyciszy. źródło: NKJP: Wojtek Koerber: Trzy straciłem, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-11-06

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyciszyłem się +(e)m się wyciszył	wyciszyłam się +(e)m się wyciszyła	wyciszyłom się +(e)m się wyciszyło	wyciszyliśmy się +(e)śmy się wyciszyli	wyciszyłyśmy się +(e)śmy się wyciszyły
2 os.	wyciszyłeś się +(e)ś się wyciszył	wyciszyłaś się +(e)ś się wyciszyła	wyciszyłoś się +(e)ś się wyciszyło	wyciszyliście się +(e)ście się wyciszyli	wyciszyłyście się +(e)ście się wyciszyły
3 os.	wyciszył się	wyciszyła się	wyciszyło się	wyciszyli się	wyciszyły się

bezosobnik: wyciszono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyciszmy się
2 os.	wycisz się	wyciszcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyciszyłbym się bym się wyciszył	wyciszyłabym się bym się wyciszyła	wyciszyłobym się bym się wyciszyło	wyciszylibyśmy się byśmy się wyciszyli	wyciszyłybyśmy się byśmy się wyciszyły
2 os.	wyciszyłbyś się byś się wyciszył	wyciszyłabyś się byś się wyciszyła	wyciszyłobyś się byś się wyciszyło	wyciszylibyście się byście się wyciszyli	wyciszyłybyście się byście się wyciszyły
3 os.	wyciszyłby się by się wyciszył	wyciszyłaby się by się wyciszyła	wyciszyłoby się by się wyciszyło	wyciszyliby się by się wyciszyli	wyciszyłyby się by się wyciszyły

bezosobnik: wyciszono by się

bezokolicznik: wyciszyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyciszywszy się

gerundium: wyciszenie się

odpowiednik aspektowy: wyciszać się

Zob. wyciszyć