rozpuścić - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

spowodować, że coś przestało być związane lub zapięte

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Pielęgnacja ciała

czynności związane z pielęgnacją ciała i ich efekty

	Już następnego dnia po Twoim pojawieniu się zmieniłam uczesanie. Rozpuściłam włosy, przy uszach spinając spinkami. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Listy miłości, 2008
	Gdy im się kazano rozebrać, Żenia rozpuściła warkocze, żeby osłonić swą nagość. źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Drohobycz, Drohobycz, 1997
	[...] mama zapuszczała swoje siwe włosy chyba przez dwa lata... Codzienne upinanie koka było dosyć męczące... Wreszcie któregoś dnia po umyciu włosów ukazała mi się z rozpuszczoną białą grzywą [...]. źródło: NKJP: Krystian Lupa: Podglądania, 2003
	W progu stanęła Magda. W różowym szlafroczku, z rozpuszczonymi włosami i bez makijażu wyglądała niemal dziecinnie. źródło: NKJP: Irena Matuszkiewicz: Czarna wdowa atakuje, 2009
	Ruchliwy cień Dębskiego w rozpuszczonym niechlujnie płaszczu zniknął gdzieś z czoła kolumny, zapomniano o nas znowu, pozostawiono nas bez słowa wyjaśnienia czy rozkazu. źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpuściłem +(e)m rozpuścił	rozpuściłam +(e)m rozpuściła	rozpuściłom +(e)m rozpuściło	rozpuściliśmy +(e)śmy rozpuścili	rozpuściłyśmy +(e)śmy rozpuściły
2 os.	rozpuściłeś +(e)ś rozpuścił	rozpuściłaś +(e)ś rozpuściła	rozpuściłoś +(e)ś rozpuściło	rozpuściliście +(e)ście rozpuścili	rozpuściłyście +(e)ście rozpuściły
3 os.	rozpuścił	rozpuściła	rozpuściło	rozpuścili	rozpuściły

bezosobnik: rozpuszczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozpuśćmy
2 os.	rozpuść	rozpuśćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpuściłbym bym rozpuścił	rozpuściłabym bym rozpuściła	rozpuściłobym bym rozpuściło	rozpuścilibyśmy byśmy rozpuścili	rozpuściłybyśmy byśmy rozpuściły
2 os.	rozpuściłbyś byś rozpuścił	rozpuściłabyś byś rozpuściła	rozpuściłobyś byś rozpuściło	rozpuścilibyście byście rozpuścili	rozpuściłybyście byście rozpuściły
3 os.	rozpuściłby by rozpuścił	rozpuściłaby by rozpuściła	rozpuściłoby by rozpuściło	rozpuściliby by rozpuścili	rozpuściłyby by rozpuściły

bezosobnik: rozpuszczono by

bezokolicznik: rozpuścić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozpuściwszy

gerundium: rozpuszczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozpuszczony

odpowiednik aspektowy: rozpuszczać

+

rozpuścić

+

CO

Zob. puścić