rozpuścić - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

przekazać określoną informację wielu osobom, w różnych miejscach i w różnym czasie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

rozpuścić plotkę, pogłoski, wieści

Podczas odwiedzin jakimś cudem udało się mu zmylić czujność strażników, wmieszać się w tłum odwiedzających i spokojnie opuścić więzienie. Później rozpuścił plotkę, że uciekł z sali sądowej w todze adwokata.

źródło: NKJP: (EM): Gubi ich pewność siebie, narkotyki i mocne trunki, Express Ilustrowany, 2001-12-11

Niedawno ktoś rozpuścił wiadomość, że już można kupować płytę z muzyką do filmu. Tymczasem jej oficjalną premierę zapowiedziano dopiero na dziś.

źródło: NKJP: Mariola Woszkowska: W oczekiwaniu na hobbitów, Trybuna Śląska, 2001-11-20

Rozpuszczono pogłoski, że wódz powstania, które wstrząsnęło potęgą Brytyjczyków w Ameryce Północnej, jest opłacany przez swoich niedawnych wrogów.

źródło: NKJP: Zbigniew Teplicki: Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	rozpuszczę	rozpuścimy
2 os.	rozpuścisz	rozpuścicie
3 os.	rozpuści	rozpuszczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpuściłem +(e)m rozpuścił	rozpuściłam +(e)m rozpuściła	rozpuściłom +(e)m rozpuściło	rozpuściliśmy +(e)śmy rozpuścili	rozpuściłyśmy +(e)śmy rozpuściły
2 os.	rozpuściłeś +(e)ś rozpuścił	rozpuściłaś +(e)ś rozpuściła	rozpuściłoś +(e)ś rozpuściło	rozpuściliście +(e)ście rozpuścili	rozpuściłyście +(e)ście rozpuściły
3 os.	rozpuścił	rozpuściła	rozpuściło	rozpuścili	rozpuściły

bezosobnik: rozpuszczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozpuśćmy
2 os.	rozpuść	rozpuśćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpuściłbym bym rozpuścił	rozpuściłabym bym rozpuściła	rozpuściłobym bym rozpuściło	rozpuścilibyśmy byśmy rozpuścili	rozpuściłybyśmy byśmy rozpuściły
2 os.	rozpuściłbyś byś rozpuścił	rozpuściłabyś byś rozpuściła	rozpuściłobyś byś rozpuściło	rozpuścilibyście byście rozpuścili	rozpuściłybyście byście rozpuściły
3 os.	rozpuściłby by rozpuścił	rozpuściłaby by rozpuściła	rozpuściłoby by rozpuściło	rozpuściliby by rozpuścili	rozpuściłyby by rozpuściły

bezosobnik: rozpuszczono by

bezokolicznik: rozpuścić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozpuściwszy

gerundium: rozpuszczenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	rozpuszczenie	rozpuszczenia
D.	rozpuszczenia	rozpuszczeń
C.	rozpuszczeniu	rozpuszczeniom
B.	rozpuszczenie	rozpuszczenia
N.	rozpuszczeniem	rozpuszczeniami
Ms.	rozpuszczeniu	rozpuszczeniach
W.	rozpuszczenie	rozpuszczenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozpuszczony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	rozpuszczony	rozpuszczony	rozpuszczony	rozpuszczone	rozpuszczona
D.	rozpuszczonego	rozpuszczonego	rozpuszczonego	rozpuszczonego	rozpuszczonej
C.	rozpuszczonemu	rozpuszczonemu	rozpuszczonemu	rozpuszczonemu	rozpuszczonej
B.	rozpuszczonego	rozpuszczonego	rozpuszczony	rozpuszczone	rozpuszczoną
N.	rozpuszczonym	rozpuszczonym	rozpuszczonym	rozpuszczonym	rozpuszczoną
Ms.	rozpuszczonym	rozpuszczonym	rozpuszczonym	rozpuszczonym	rozpuszczonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	rozpuszczeni	rozpuszczeni	rozpuszczone	rozpuszczone
D.	rozpuszczonych	rozpuszczonych	rozpuszczonych	rozpuszczonych
C.	rozpuszczonym	rozpuszczonym	rozpuszczonym	rozpuszczonym
B.	rozpuszczonych	rozpuszczonych	rozpuszczonych	rozpuszczone
N.	rozpuszczonymi	rozpuszczonymi	rozpuszczonymi	rozpuszczonymi
Ms.	rozpuszczonych	rozpuszczonych	rozpuszczonych	rozpuszczonych

odpowiednik aspektowy: rozpuszczać

Składnia

+

rozpuścić

+

CO

Pochodzenie

Zob. puścić