rozpuścić - Wielki słownik języka polskiego PAN

6.

pozwolić lub kazać jakimś ludziom lub zwierzętom się rozejść

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

	Nie mieliśmy innego wyjścia, albo rozpuścić dzieci do domów i zamknąć internat - musiałyby wynajmować drogie stancje, albo wynająć obiekt agencji. źródło: NKJP: (KF): Agencja w internacie, Gazeta Krakowska, 2002-11-22
	Na rozkaz Rzewuskiego unieruchomiono natychmiast wszystkie fabryki horodnickie i rozpuszczono kilka tysięcy robotników. źródło: NKJP: Marian Brandys: Nieznany Książę Poniatowski, 1960
	Nauczyciele odetchną, wykorzystując [...] dwumiesięczny urlop. [...] Poza tym muszą odreagować wszystkie dyżurne zarzuty, jakie pojawiały się na różnych łamach i antenach, [...] że rozpuścili dzieci po polach, łąkach i ulicach na dwa tygodnie przed zakończeniem szkolnego roku. źródło: NKJP: Marek Niedźwiecki: Pani, panu - dziękujemy..., Dziennik Łódzki, 2002-06-21
	– Wypuściłem samiczki, samczyki czekają [...]. Po godzinie lotu rano i po południu im wystarczy. Potem wracają – na jedzenie. Nie mogę ich rozpuścić, bo tu w lesie jastrząb na jastrzębiu. źródło: NKJP: Oskar Filipowicz: Ptasi alarm w Pyrzowicach, 2001-01-26

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpuściłem +(e)m rozpuścił	rozpuściłam +(e)m rozpuściła	rozpuściłom +(e)m rozpuściło	rozpuściliśmy +(e)śmy rozpuścili	rozpuściłyśmy +(e)śmy rozpuściły
2 os.	rozpuściłeś +(e)ś rozpuścił	rozpuściłaś +(e)ś rozpuściła	rozpuściłoś +(e)ś rozpuściło	rozpuściliście +(e)ście rozpuścili	rozpuściłyście +(e)ście rozpuściły
3 os.	rozpuścił	rozpuściła	rozpuściło	rozpuścili	rozpuściły

bezosobnik: rozpuszczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozpuśćmy
2 os.	rozpuść	rozpuśćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpuściłbym bym rozpuścił	rozpuściłabym bym rozpuściła	rozpuściłobym bym rozpuściło	rozpuścilibyśmy byśmy rozpuścili	rozpuściłybyśmy byśmy rozpuściły
2 os.	rozpuściłbyś byś rozpuścił	rozpuściłabyś byś rozpuściła	rozpuściłobyś byś rozpuściło	rozpuścilibyście byście rozpuścili	rozpuściłybyście byście rozpuściły
3 os.	rozpuściłby by rozpuścił	rozpuściłaby by rozpuściła	rozpuściłoby by rozpuściło	rozpuściliby by rozpuścili	rozpuściłyby by rozpuściły

bezosobnik: rozpuszczono by

bezokolicznik: rozpuścić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozpuściwszy

gerundium: rozpuszczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozpuszczony

odpowiednik aspektowy: rozpuszczać

+

rozpuścić

+

KOGO/CO + GDZIE

Zob. puścić