zsunąć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

płynnym, powolnym ruchem przemieścić się w miejsce niżej położone

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości przestrzeni

kierunek

samochód, śnieg zsunął się; dziewczyna; dłoń, ręka zsunęła się; auto, ciało zsunęło się; okulary, włosy zsunęły się
zsunąć się do rowu, do wody
zsunąć się na kolana; na bok, na drogę, na pobocze, na ziemię
zsunąć się po drabinie, po linie, po pniu, po ścianie
zsunąć się pod koła
zsunąć się z ciała, z głowy, z kolan, z ramienia, z twarzy; z dachu, z drabiny, z drogi, z drzewa, z fotela, z konia, z krawędzi, z łóżka, z pobocza
zsunąć się ze skarpy, ze stołu, ze ściany
zsunąć się bezwładnie, nagle, powoli, szybko; niżej

	Koniki stanęły, ludzie zsunęli się z nich na ziemię, brali w ręce śnieg i wkładali sobie do ust, aby ugasić pragnienie. źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1994
	Ze ściany zsunęło się lustro, uderzyło o podłogę i pękło na pół. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Festung Breslau, 2006
	Na szczęście samochód nie zsunął się z pięciometrowej skarpy. źródło: NKJP: (sl): Cysterny na skarpie, Dziennik Bałtycki, 2011
	Gdy kierująca kobieta zatrzymała samochód, pijany mężczyzna zsunął się pod koła auta. źródło: NKJP: (rob): Pijany na jezdni, Gazeta Krakowska, 2002-08-16
	Rękaw się zsunął i wisiał do ziemi prawie, więc wyciągnęłam rękę, żeby go poprawić [...]. źródło: NKJP: Jacek Dehnel: Lala, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zsunąłem się +(e)m się zsunął	zsunęłam się +(e)m się zsunęła	zsunęłom się +(e)m się zsunęło	zsunęliśmy się +(e)śmy się zsunęli	zsunęłyśmy się +(e)śmy się zsunęły
2 os.	zsunąłeś się +(e)ś się zsunął	zsunęłaś się +(e)ś się zsunęła	zsunęłoś się +(e)ś się zsunęło	zsunęliście się +(e)ście się zsunęli	zsunęłyście się +(e)ście się zsunęły
3 os.	zsunął się	zsunęła się	zsunęło się	zsunęli się	zsunęły się

bezosobnik: zsunięto się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zsuńmy się
2 os.	zsuń się	zsuńcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zsunąłbym się bym się zsunął	zsunęłabym się bym się zsunęła	zsunęłobym się bym się zsunęło	zsunęlibyśmy się byśmy się zsunęli	zsunęłybyśmy się byśmy się zsunęły
2 os.	zsunąłbyś się byś się zsunął	zsunęłabyś się byś się zsunęła	zsunęłobyś się byś się zsunęło	zsunęlibyście się byście się zsunęli	zsunęłybyście się byście się zsunęły
3 os.	zsunąłby się by się zsunął	zsunęłaby się by się zsunęła	zsunęłoby się by się zsunęło	zsunęliby się by się zsunęli	zsunęłyby się by się zsunęły

bezosobnik: zsunięto by się

bezokolicznik: zsunąć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zsunąwszy się

gerundium: zsunięcie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: zsuwać się

+

zsunąć się

+

(SKĄD) + (DOKĄD)