strona - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

6.

kierunek w przestrzeni, wyznaczony przez jakiś obiekt znajdujący się w określonym miejscu

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości przestrzeni

kierunek

Połączenia

w moją, twoją, naszą stronę
od strony dziedzińca, ogrodu, pałacu, wjazdu; morza; od strony północnej, wschodniej
w stronę bramy, placu; budynku, kościoła; miasta, wsi; lasu
biec, iść, odchodzić, pobiegnąć/pobiec, pójść, ruszyć, skręcić, zmierzać; patrzyć w stronę czegoś

Cytaty

Tu uformował się pochód, który ruszył następnie ulicą Hallera w stronę kościoła.

źródło: NKJP: Krzysztof Miśdzioł: Marsz z miłości dla Jezusa, Dziennik Polski, 2008-03-21

Grill dymił na wszystkie strony, koszule przesiąkały zapachem węgla drzewnego i alkohol buzował jak trzeba.

źródło: NKJP: Krzysztof Varga: Chłopaki nie płaczą, 1996

I nagle trafiliśmy na tropy niedźwiedzia. Zwierzę szło od strony morza.

źródło: NKJP: Adam Wajrak: Wajrak na Spitsbergenie, Gazeta Wyborcza, 1996-08-30

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	strona	strony
D.	strony	stron

C.	stronie	stronom
B.	stronę	strony
N.	stroną	stronami
Ms.	stronie	stronach
W.	strono	strony

Składnia

+

strona

+

CZEGO

Pochodzenie

psł. storna 'przestrzeń; jedna z dwóch powierzchni czegoś, strona'

Archaiczny rzeczownik z przyrostkiem *-na i samogłoską rdzenną -o- (z wymianą *e : *o) od psł. czasownika *sterti, *stьrǫ ‘rozpościerać, rozciągać, rozkładać’ (we współczesnej polszczyźnie tylko w czasownikach przedrostkowych, np. rozpostrzeć ).
Z biegiem czasu zakres semantyczny rzeczownika sukcesywnie się rozszerzał. Wyraz był wykorzystywany do przyswajania pojęć, m.in. z zakresu sądownictwa, językoznawstwa (kalka semantyczna łac. genus verbi, ang. voice [grammar], niem. Diathese [Linguistik]), ostatnio także informatyki komputerowej (odpowiednik ang. [web] page, niem. Webseite, fr. page [web], ros. web-straníca).