strona - Wielki słownik języka polskiego PAN

10.

cecha, którą postrzega się niezależnie od pozostałych

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

dobra, zła; mocna, silna, słaba strona

Inną dobrą stroną takiego podejścia jest to, że odżywiające się w ten sposób dziecko uczy się rozpoznawać sygnały wysyłane przez jego organizm.

źródło: NKJP: Bożena Zembrzycka: I ty możesz schudnąć, 2001

I jeszcze jedno słowo wyjaśnienia: uczciwość zmusza mnie do improwizacji, ale improwizacja jest moją słabą stroną.

źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro bodeńskie, 1946

Niezmiernie oryginalną stroną artystyczną dramatu jest scenariusz oraz uwagi autora ujęte w przepyszną formę wiersza.

źródło: NKJP: Michał Głowiński: Ekspresja i empatia, 1997

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	strona	strony
D.	strony	stron

C.	stronie	stronom
B.	stronę	strony
N.	stroną	stronami
Ms.	stronie	stronach
W.	strono	strony

Składnia

+

strona

+

JAKA + (CZEGO)

Pochodzenie

psł. storna 'przestrzeń; jedna z dwóch powierzchni czegoś, strona'

Archaiczny rzeczownik z przyrostkiem *-na i samogłoską rdzenną -o- (z wymianą *e : *o) od psł. czasownika *sterti, *stьrǫ ‘rozpościerać, rozciągać, rozkładać’ (we współczesnej polszczyźnie tylko w czasownikach przedrostkowych, np. rozpostrzeć ).
Z biegiem czasu zakres semantyczny rzeczownika sukcesywnie się rozszerzał. Wyraz był wykorzystywany do przyswajania pojęć, m.in. z zakresu sądownictwa, językoznawstwa (kalka semantyczna łac. genus verbi, ang. voice [grammar], niem. Diathese [Linguistik]), ostatnio także informatyki komputerowej (odpowiednik ang. [web] page, niem. Webseite, fr. page [web], ros. web-straníca).