usztywnić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

unieruchomić uszkodzoną kończynę, staw, kość, np. przez umocowanie w gipsie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

leki i sposoby leczenia, zabiegi, sprzęty medyczne

	- Mam naderwanie więzadła w kostce i skręcenie - mówi piłkarz. - Usztywniono mi nogę na trzy tygodnie. źródło: NKJP: Jacek Żukowski: Ku lepszemu, Gazeta Krakowska, 2003-10-09
	[...] potknął się na ostatnim stopniu, w bolącej nodze coś się oderwało, strzeliło, usztywnił łydkę bandażem elastycznym, przez dwa dni kuśtykał, [...] źródło: NKJP: Maciej Malicki: Takie tam [dziennik], 2006
	Nie pomogło wieloletnie leczenie i kilka operacji. Staw kolanowy trzeba było usunąć, a nogę usztywnić metalową szyną. źródło: NKJP: Jolanta Wachowicz-Makowska: Świat zapamiętany, 2002
	Złamanie i zwichnięcie należy unieruchomić przez podłożenie deseczki, kija lub innego kawałka drewna i odpowiednio mocne obandażowanie, aby usztywnić chore miejsce i przeciwdziałać przesunięciu złamanych kości lub stawów. źródło: NKJP: Stanisław Godlewski: Vademecum myśliwego, 1955
	W okolicy Skawy Dolnej, kilkaset metrów od drogi pędzący pociąg potrącił 23-letnią kobietę, która szła wzdłuż torów. Ranną, po usztywnieniu kręgosłupa, przetransportowano do szpitala. źródło: NKJP: fig.: Z kroniki GOPR, Tygodnik Podhalański, 31, 1999

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	usztywniłem +(e)m usztywnił	usztywniłam +(e)m usztywniła	usztywniłom +(e)m usztywniło	usztywniliśmy +(e)śmy usztywnili	usztywniłyśmy +(e)śmy usztywniły
2 os.	usztywniłeś +(e)ś usztywnił	usztywniłaś +(e)ś usztywniła	usztywniłoś +(e)ś usztywniło	usztywniliście +(e)ście usztywnili	usztywniłyście +(e)ście usztywniły
3 os.	usztywnił	usztywniła	usztywniło	usztywnili	usztywniły

bezosobnik: usztywniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		usztywnijmy
2 os.	usztywnij	usztywnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	usztywniłbym bym usztywnił	usztywniłabym bym usztywniła	usztywniłobym bym usztywniło	usztywnilibyśmy byśmy usztywnili	usztywniłybyśmy byśmy usztywniły
2 os.	usztywniłbyś byś usztywnił	usztywniłabyś byś usztywniła	usztywniłobyś byś usztywniło	usztywnilibyście byście usztywnili	usztywniłybyście byście usztywniły
3 os.	usztywniłby by usztywnił	usztywniłaby by usztywniła	usztywniłoby by usztywniło	usztywniliby by usztywnili	usztywniłyby by usztywniły

bezosobnik: usztywniono by

bezokolicznik: usztywnić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: usztywniwszy

gerundium: usztywnienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: usztywniony

+

usztywnić

+

CO + (CZYM) + (KOMU)

Zob. sztywny