uciemiężyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. sprawić, że czyjaś wolność zostaje ograniczona przez nałożenie nadmiernych zobowiązań lub odebranie praw

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

władza państwowa

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

	[...] osobiście wątpię, czy będzie pięknie, jak przyjmiemy niekorzystne warunki członkostwa z Unią Europejską i uciemiężymy naród na długie lata. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 13.09.2002
	[...] Afganistan zamienił się w emirat rządzony według zasad sprzed 13 wieków. Zachód uznał, że talibowie uciemiężyli naród, ale większość Afgańczyków, zwłaszcza tych z prowincji, nigdy nie boczyła się na twarde islamskie prawo. źródło: NKJP: Paweł Szot: Studenci z kałachami, Poityka, 2008-10-25
	[...] Stara Europa czy chce, czy nie chce, będzie musiała zmienić swój obraz świata i przyznać prawo uciemiężonych narodów do wolności. źródło: NKJP: Krystyna Grzybowska: Niesmak, Dziennik Polski, 2005-09-01
	Zachodni politycy uderzali w ton perswazji, że rewolucyjny bunt byłby nonsensem, także z punktu widzenia uciemiężonych, bo zniszczyłby kwitnące państwo. źródło: NKJP: Wojciech Giełżyński: Inne światy, inne drogi, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uciemiężyłem +(e)m uciemiężył	uciemiężyłam +(e)m uciemiężyła	uciemiężyłom +(e)m uciemiężyło	uciemiężyliśmy +(e)śmy uciemiężyli	uciemiężyłyśmy +(e)śmy uciemiężyły
2 os.	uciemiężyłeś +(e)ś uciemiężył	uciemiężyłaś +(e)ś uciemiężyła	uciemiężyłoś +(e)ś uciemiężyło	uciemiężyliście +(e)ście uciemiężyli	uciemiężyłyście +(e)ście uciemiężyły
3 os.	uciemiężył	uciemiężyła	uciemiężyło	uciemiężyli	uciemiężyły

bezosobnik: uciemiężono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uciemiężmy
2 os.	uciemięż	uciemiężcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uciemiężyłbym bym uciemiężył	uciemiężyłabym bym uciemiężyła	uciemiężyłobym bym uciemiężyło	uciemiężylibyśmy byśmy uciemiężyli	uciemiężyłybyśmy byśmy uciemiężyły
2 os.	uciemiężyłbyś byś uciemiężył	uciemiężyłabyś byś uciemiężyła	uciemiężyłobyś byś uciemiężyło	uciemiężylibyście byście uciemiężyli	uciemiężyłybyście byście uciemiężyły
3 os.	uciemiężyłby by uciemiężył	uciemiężyłaby by uciemiężyła	uciemiężyłoby by uciemiężyło	uciemiężyliby by uciemiężyli	uciemiężyłyby by uciemiężyły

bezosobnik: uciemiężono by

bezokolicznik: uciemiężyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uciemiężywszy

gerundium: uciemiężenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: uciemiężony

odpowiednik aspektowy: uciemiężać

Inne uwagi

Zwykle imb

+

uciemiężyć

+

KOGO

Zob. ciemięga (w pierwotnym znaczeniu 'uciskanie, dręczenie, męczenie').