kochany - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. wyraz używany, gdy ktoś zwraca się do osoby traktowanej poufale lub protekcjonalnie lub mówi o niej w ten sposób

Używany również samodzielnie w funkcji rzeczownika.

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

hiperonimy:

słodzieńki

panie kochany, pani kochana, dziecko kochane, ludzie kochani; mój kochany, moja kochana, moi kochani, kochani państwo,

	Mamy zrobić reformę. Chcemy to zrobić dobrze i dlatego nie możemy na obecnym etapie być przedmiotem zbiorowej manipulacji. Ludzie kochani, opamiętajmy się wszyscy! źródło: NKJP: Sprawozdanie z 78. posiedzenia Senatu RP w dniu 5 lipca 1996 r
	Ich filozofia rozwiązywania nonsensów ma utarte stereotypy wypowiedzi i przeważnie rozpoczyna się od słów: Kochani, spokojnie, nie dajmy się zwariować... źródło: NKJP: Gazeta Ubezpieczeniowa, 2001-01-17
	Mam Pana, kochany Panie Kazimierzu, za poetę szczęśliwego i cieszę się z ukazania się Tkanki ziemi, która pomogła mi odkryć Pana na mój użytek. Szczerze oddany P.H. źródło: NKJP: Jerzy Stempowski: Szkice literackie. Klimat życia i klimat literatury: 1948-1967, 2001
	– Mam coraz gorszy wzrok. Powiedz mi, kochana, czy ten oficer to wasz stały gość? – Tak – odpowiedziała Klara. – Od trzech miesięcy przychodzi prawie codziennie. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Festung Breslau, 2006
	Jeśli rolnik czegokolwiek nie zapłaci w terminie, to są naliczane mu odsetki, ale jeśli rolnikowi się nie wypłaca za wyprodukowany towar, tu mu się odsetki nie należą, bo nasz kochany rząd chce rolnika zniszczyć. źródło: NKJP: Sprawozdanie z 3. posiedzenia Senatu RP część 1, wersja robocza, 4. kadencja

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Zob. kochać