akompaniować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wykonywać muzykę będącą tłem dla głównej warstwy dźwiękowej

[akompańjować]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność artystyczna człowieka

muzyka

hiperonimy:

grać

	Już jako licealista syn akompaniował ojcu na fortepianie w czasie występów estradowych. źródło: NKJP: Dorota Jesionek: Razem śpiewają, razem oddychają, Dziennik Bałtycki, 2000-07-08
	Schola akompaniuje do mszy na instrumentach - dudniący bęben nadaje kolędom mocny rytm, słychać flet i smyczki. źródło: NKJP: (TeEm): Krakowska noc wigilijna, Gazeta Krakowska, 2002-12-27
	Od lat 40. brał udział w życiu artystycznym, występując na koncertach kameralnych oraz akompaniując wielu muzycznym sławom. źródło: NKJP: Internet
	[...] zacząłem już w 1965 roku poszukiwania muzyków do własnego zespołu akompaniującego. źródło: NKJP: Roman Radoszewski: Czesław Niemen: kiedy się dziwić przestanę...: monografia artystyczna, 2004
	Jak same twierdzą, akompaniowanie na instrumentach tej rozśpiewanej grupie dostarcza im wiele satysfakcji, której nie zastąpią żadne pieniądze. źródło: NKJP: sw: Nagrali płytę pod choinkę, Dziennik Łódzki, 2003-12-30

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	akompaniowałem +(e)m akompaniował	akompaniowałam +(e)m akompaniowała	akompaniowałom +(e)m akompaniowało	akompaniowaliśmy +(e)śmy akompaniowali	akompaniowałyśmy +(e)śmy akompaniowały
2 os.	akompaniowałeś +(e)ś akompaniował	akompaniowałaś +(e)ś akompaniowała	akompaniowałoś +(e)ś akompaniowało	akompaniowaliście +(e)ście akompaniowali	akompaniowałyście +(e)ście akompaniowały
3 os.	akompaniował	akompaniowała	akompaniowało	akompaniowali	akompaniowały

bezosobnik: akompaniowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę akompaniował będę akompaniować	będę akompaniowała będę akompaniować	będę akompaniowało będę akompaniować	będziemy akompaniowali będziemy akompaniować	będziemy akompaniowały będziemy akompaniować
2 os.	będziesz akompaniował będziesz akompaniować	będziesz akompaniowała będziesz akompaniować	będziesz akompaniowało będziesz akompaniować	będziecie akompaniowali będziecie akompaniować	będziecie akompaniowały będziecie akompaniować
3 os.	będzie akompaniował będzie akompaniować	będzie akompaniowała będzie akompaniować	będzie akompaniowało będzie akompaniować	będą akompaniowali będą akompaniować	będą akompaniowały będą akompaniować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		akompaniujmy
2 os.	akompaniuj	akompaniujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	akompaniowałbym bym akompaniował	akompaniowałabym bym akompaniowała	akompaniowałobym bym akompaniowało	akompaniowalibyśmy byśmy akompaniowali	akompaniowałybyśmy byśmy akompaniowały
2 os.	akompaniowałbyś byś akompaniował	akompaniowałabyś byś akompaniowała	akompaniowałobyś byś akompaniowało	akompaniowalibyście byście akompaniowali	akompaniowałybyście byście akompaniowały
3 os.	akompaniowałby by akompaniował	akompaniowałaby by akompaniowała	akompaniowałoby by akompaniowało	akompaniowaliby by akompaniowali	akompaniowałyby by akompaniowały

bezosobnik: akompaniowano by

bezokolicznik: akompaniować

imiesłów przysłówkowy współczesny: akompaniując

gerundium: akompaniowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: akompaniujący

odpowiednik aspektowy: zaakompaniować

	+	akompaniować	+	KOMU + (na CZYM)
	+	akompaniować	+	do CZEGO + (na CZYM)

wł. accompagnare 'towarzyszyć, wtórować'