-
2.
pomyśleć o kimś lub o czymś z przesadną troską i czułością -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- rozczulić się nad sobą
-
[...] po chwili jednak znów rozczuliła się nad sobą. - Nigdy nie okazał mi odrobiny tkliwości, nigdy nie próbował zrozumieć.
źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007
Mieliśmy też z nim ćwiczenia wieczorami w świetlicy, to zależało, czy przyszedł mniej czy bardziej podpity. Bardziej, to rozczulił się nad tym czy innym zepsutym instrumentem, że jak tak można było go poranić.
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli, 2007
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozczulę się
rozczulimy się
2 os. rozczulisz się
rozczulicie się
3 os. rozczuli się
rozczulą się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozczuliłem się
+(e)m się rozczulił
rozczuliłam się
+(e)m się rozczuliła
rozczuliłom się
+(e)m się rozczuliło
rozczuliliśmy się
+(e)śmy się rozczulili
rozczuliłyśmy się
+(e)śmy się rozczuliły
2 os. rozczuliłeś się
+(e)ś się rozczulił
rozczuliłaś się
+(e)ś się rozczuliła
rozczuliłoś się
+(e)ś się rozczuliło
rozczuliliście się
+(e)ście się rozczulili
rozczuliłyście się
+(e)ście się rozczuliły
3 os. rozczulił się
rozczuliła się
rozczuliło się
rozczulili się
rozczuliły się
bezosobnik: rozczulono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozczulmy się
2 os. rozczul się
rozczulcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozczuliłbym się
bym się rozczulił
rozczuliłabym się
bym się rozczuliła
rozczuliłobym się
bym się rozczuliło
rozczulilibyśmy się
byśmy się rozczulili
rozczuliłybyśmy się
byśmy się rozczuliły
2 os. rozczuliłbyś się
byś się rozczulił
rozczuliłabyś się
byś się rozczuliła
rozczuliłobyś się
byś się rozczuliło
rozczulilibyście się
byście się rozczulili
rozczuliłybyście się
byście się rozczuliły
3 os. rozczuliłby się
by się rozczulił
rozczuliłaby się
by się rozczuliła
rozczuliłoby się
by się rozczuliło
rozczuliliby się
by się rozczulili
rozczuliłyby się
by się rozczuliły
bezosobnik: rozczulono by się
bezokolicznik: rozczulić się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozczuliwszy się
gerundium: rozczulenie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozczulenie się
rozczulenia się
D. rozczulenia się
rozczuleń się
C. rozczuleniu się
rozczuleniom się
B. rozczulenie się
rozczulenia się
N. rozczuleniem się
rozczuleniami się
Ms. rozczuleniu się
rozczuleniach się
W. rozczulenie się
rozczulenia się
odpowiednik aspektowy: rozczulać się
-
+ rozczulić się + nad KIM/CZYM -
Zob. czuły
-
+ rozczulić się + nad KIM/CZYM