zięć
-
mąż córki w stosunku do jej rodziców
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Rodzina
członkowie rodziny -
hiperonimy: powinowaty II
-
- były, niedoszły, przyszły; ukochany zięć
- córka i zięć; syn i zięć
-
Nazywam tę piękną kamienicę „domem Trunkhardta”, bo tu ten wielce zasłużony dla Polski i naszego miasta Niemiec, zięć właściciela, miał przed wojną redakcję swej gazety „Katolische Vokszeitung”.
źródło: NKJP: Krystian Szytenhelm: Obdarowani wspólnotą, Tygodnik Rybnicki, 2008-10-07
Znam osobiście przypadek, kiedy po śmierci żony teściowa wychowywała dziecko, mieszkając i prowadząc gospodarstwo wraz z zięciem, po czym zięć zmarł i teściowa została bez środków do życia.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 25.11.1998
Oto jedna ze spraw, którą prowadziłem. Niezbyt poważna: bójka w rodzinie między zięciem a teściem. Obaj pijani, pokłócili się o drugiej nad ranem.
źródło: NKJP: Wiktor Osiatyński: O zbrodniach i karach, 2003
Teściowa od lat nienawidzi zięcia, który nie zaspokaja jej ambicji. Tak długo swą córkę zaraża tą nienawiścią, aż w końcu dochodzi do rozwodu.
źródło: NKJP: Aleksandra Nowak: Rozwód z ojcem?, Dziennik Polski, 1999-04-09
Banasiowa modliła się żarliwie, żeby ten gołodupiec, co chce być jej zięciem, nie dojechał na ślub.
źródło: NKJP: Barbara Kosmowska: Hermańce, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zięć
zięciowie
ndepr zięcie
depr D. zięcia
zięciów
C. zięciowi
zięciom
B. zięcia
zięciów
N. zięciem
zięciami
Ms. zięciu
zięciach
W. zięciu
zięciowie
ndepr zięcie
depr -
+ zięć + CZYJ+ zięć + KOGO -
psł. *zętь, -i (m) 'znajomy, znany' > 'mąż córki'
Inne znaczenie: 'teść' (?)