konsekrować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. rel. dokonywać konsekracji - nadania jakimś obiektom charakteru sakralnego podczas stosownego obrzędu liturgicznego

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

sakramenty i obrzędy religijne

synonimy:

dedykować
poświęcać

	Krucjatowy entuzjazm udzielił się też Trubadurowi, na którego dworze podróżujący po Francji papież spędził święta Bożego Narodzenia, po czym konsekrował kościół św. Jana Ewangelisty, gdzie pochowano Wilhelma VIII [...]. źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk: Słynni rycerze Europy: Rycerze w służbie dam i dworu, 2009
	Przed wejściem do świątyni usypano kwiaty. W południe konsekrował ją zwierzchnik Kościoła katolickiego na Białorusi kardynał Kazimierz Świątek. źródło: NKJP: Cezary Goliński: Białoruscy komuniści przerobili synagogę na rosyjski teatr, Gazeta Wyborcza, 1997-10-22
	Jeśli zdrowie pozwala, biskup na emeryturze nie jest bynajmniej bezczynny: udziela święceń kapłańskich, zastrzeżonego dla biskupów sakramentu bierzmowania, konsekruje kościoły, przewodniczy uroczystościom liturgicznym. źródło: NKJP: Zygmunt Chabowski: Kandydaci do fioletów, Dziennik Łódzki, 2004-03-13
	Nowa cerkiew monasteru została konsekrowana dopiero w 1977 r. źródło: NKJP: Wacław Hryniewicz: Dialog katolicko-prawosławny, Tygodnik Powszechny, nr 35, 1988

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	konsekrowałem +(e)m konsekrował	konsekrowałam +(e)m konsekrowała	konsekrowałom +(e)m konsekrowało	konsekrowaliśmy +(e)śmy konsekrowali	konsekrowałyśmy +(e)śmy konsekrowały
2 os.	konsekrowałeś +(e)ś konsekrował	konsekrowałaś +(e)ś konsekrowała	konsekrowałoś +(e)ś konsekrowało	konsekrowaliście +(e)ście konsekrowali	konsekrowałyście +(e)ście konsekrowały
3 os.	konsekrował	konsekrowała	konsekrowało	konsekrowali	konsekrowały

bezosobnik: konsekrowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę konsekrował będę konsekrować	będę konsekrowała będę konsekrować	będę konsekrowało będę konsekrować	będziemy konsekrowali będziemy konsekrować	będziemy konsekrowały będziemy konsekrować
2 os.	będziesz konsekrował będziesz konsekrować	będziesz konsekrowała będziesz konsekrować	będziesz konsekrowało będziesz konsekrować	będziecie konsekrowali będziecie konsekrować	będziecie konsekrowały będziecie konsekrować
3 os.	będzie konsekrował będzie konsekrować	będzie konsekrowała będzie konsekrować	będzie konsekrowało będzie konsekrować	będą konsekrowali będą konsekrować	będą konsekrowały będą konsekrować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		konsekrujmy
2 os.	konsekruj	konsekrujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	konsekrowałbym bym konsekrował	konsekrowałabym bym konsekrowała	konsekrowałobym bym konsekrowało	konsekrowalibyśmy byśmy konsekrowali	konsekrowałybyśmy byśmy konsekrowały
2 os.	konsekrowałbyś byś konsekrował	konsekrowałabyś byś konsekrowała	konsekrowałobyś byś konsekrowało	konsekrowalibyście byście konsekrowali	konsekrowałybyście byście konsekrowały
3 os.	konsekrowałby by konsekrował	konsekrowałaby by konsekrowała	konsekrowałoby by konsekrowało	konsekrowaliby by konsekrowali	konsekrowałyby by konsekrowały

bezosobnik: konsekrowano by

bezokolicznik: konsekrować

imiesłów przysłówkowy współczesny: konsekrując

imiesłów przysłówkowy uprzedni: konsekrowawszy

gerundium: konsekrowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: konsekrujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: konsekrowany

odpowiednik aspektowy: wykonsekrować

+

konsekrować

+

CO

łac. consecrāre 'poświęcać'