szlug

  • pot.  papieros
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Jedzenie i jego przygotowanie

    używki

    • paczka szlugów
    • kopsnąć; palić szluga
  • Był głodny, bo nie zjadł jeszcze śniadania. Wypalił już za to szluga i zrobiło mu się niedobrze.

    źródło: NKJP: Max Cegielski: Masala, 2002

    Ci, którym nie wystarczyło w domu czasu, żeby wypalić porannego szluga, mają chwilę dla siebie.

    źródło: NKJP: Jacek Harłukowicz, Agnieszka Trojanowicz: Palisz, chorujesz, biedniejesz, Gazeta Wrocławska, 2004-05-31

    Uczą się od starszych kolegów, którzy z piwkiem w ręce i ze szlugiem w ustach opowiadają, jak to jest.

    źródło: NKJP: Internet

    Palił chciwie te mocne szlugi i mówił, że w Algierze dostawali jako przydział karton na tydzień.

    źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Powidoki, 2010

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. szlug
    szlugi
    D. szluga
    szlugów
    C. szlugowi
    szlugom
    B. szluga
    szlugi
    N. szlugiem
    szlugami
    Ms. szlugu
    szlugach
    W. szlugu
    szlugi
  • niem. Schluck 'łyk'

CHRONOLOGIZACJA:
1908, Rocznik Slawistyczny, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 09.05.2018