ktoś obrzuca wzrokiem kogoś/coś

ktoś obrzuca spojrzeniem kogoś/coś

  • ktoś patrzy przez chwilę na kogoś lub na coś
    • ktoś obrzuca spojrzeniem kogoś/coś
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

    zmysły

    • ktoś obrzuca kogoś/coś badawczym, niespokojnym wzrokiem
  • Inni przechodnie obrzucali go potępiającym wzrokiem, widząc, że rozmawia z prometejczykami.

    źródło: NKJP: Tomasz Piątek: Błogosławiony wiek, 2006

    Obrzuca wzrokiem pokój, sprawdzając, czy nic nie zostawiła, zagląda do łazienki.

    źródło: NKJP: Ewa Cechnicka: Znak Anny, 1997

    Lekarz powstał z klęczek i obrzucając mnie niechętnym spojrzeniem, ruszył w stronę mercedesa.

    źródło: NKJP: Jacek Głębski:Droga do Ite, 2006

    Zbliżała się pora kolacji i na hotelowy dziedziniec zaczynali zaglądać nowi przybysze. Obrzucali spojrzeniami stoły rozstawione na trawie pod drzewami, ale widząc jedynie krzątających się kelnerów, wycofywali się szybko do baru rozświetlonego ekranem telewizora.

    źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Nocni wędrowcy, 2009

  • typ frazy: fraza czasownikowa

    ndk, npch; odmienny: obrzucać

    odpowiednik aspektowy: ktoś obrzucił wzrokiem kogoś/coś

Data ostatniej modyfikacji: 25.02.2014