ktoś wypluł płuca - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. ktoś podjął duży wysiłek fizyczny, aby osiągnąć cel

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

sprawność i wydolność organizmu

	Trener może sobie na ławce wypluć płuca, mobilizując zespół, ale punktów nie będzie Alwerni przybywać, jeśli wiodące ogniwa zespołu nie będą prezentować formy z wiosny. źródło: NKJP: (zab): Zawodzą ważne ogniwa, Dziennik Polski, 2005-09-09
	Wiem, że „Kalle” wypluje płuca, żeby rzucić rzymian na kolana - twierdzi trener Borussii Ottmar Hitzfeld. Dodaje jednak, że dla niego ważniejsze od Pucharu UEFA jest zdobycie mistrzostwa Niemiec. źródło: NKJP: PIŁKA NOŻNA: ćwierćfinały Pucharu UEFA, Gazeta Wyborcza, 1995-02-28
	Mój trener - Jerzy Makles, przed wybiegnięciem powiedział: „Po starcie ruszaj ostro, bo nie dasz rady i pamiętaj, trzeba wypluć płuca i wygrać.” Tak też się stało. źródło: NKJP: W. Juszczak: Wspomnienia z I crossu, Czas Ostrzeszowski nr 200414, 2004
	- Rzeczywiście, nieczęsto zdarza się wynik 4-4. Chcieliśmy wygrać to spotkanie, wypluliśmy płuca. Tylko remis... źródło: NKJP: I liga piłkarska, Dziennik Polski, 2004-04-13

typ frazy: fraza czasownikowa

dk, npch; odmienny: wypluć

odpowiednik aspektowy: ktoś wypluwa płuca