-
książk.
to, co ktoś robi i co z jakichś względów zwraca uwagę mówiącego
-
-
- moje, nasze, twoje, wasze; życiowe; dotychczasowe, kolejne, ostatnie, późniejsze; niektóre, takie, wszelkie; nieśmiałe poczynania
- poczynania konkurencji, podopiecznych, polityków, radnych, rządu, władzy; drużyny, gospodarzy, piłkarzy, zespołu
- kontrolować, monitować, obserwować, śledzić; komentować, krytykować poczynania
- patrzeć na poczynania
-
|
Takie poczynanie było dla mnie, wychowywanego na uczciwego człowieka, nie do zaaprobowania.
źródło: NKJP: Henryk Jan Mielcarek: O tęgoborskiej przepowiedni, Akant, 2007-01
|
|
Mnie się wydaje, że pamięć to fundament naszej egzystencji i przypuszczam, że to jest obszar naszej psychiki niezwykle skomplikowany i istotny dla naszych poczynań.
źródło: NKJP: Jerzy Markuszewski: Patriota z nogą na hamulcu, Gazeta Wyborcza, 1996-06-22
|
|
Wielokrotnie wracano do tej wietrznej marcowej nocy, analizując ratownicze poczynania.
źródło: NKJP: Michał Jagiełło: Wołanie w górach : wypadki i akcje ratunkowe w Tatrach, 1979
|
|
Amerykanie czerpią wiedzę o swoim prezydencie z obserwacji jego poczynań, z oglądania go na ekranach telewizyjnych, z licznych publikacji na jego temat: książek, biografii, artykułów i reportaży.
źródło: NKJP: Stanisław Głąbiński: Polityka po amerykańsku, 1996
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
n2
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
poczynanie
|
poczynania
|
|
| D. |
poczynania
|
poczynań
|
|
| C. |
poczynaniu
|
poczynaniom
|
|
| B. |
poczynanie
|
poczynania
|
|
| N. |
poczynaniem
|
poczynaniami
|
|
| Ms. |
poczynaniu
|
poczynaniach
|
|
| W. |
poczynanie
|
poczynania
|
|
Inne uwagi
Zwykle lm
-
|
+ |
poczynanie |
+ |
|
|
|
+ |
poczynanie |
+ |
|
-
CHRONOLOGIZACJA:
XV w.,
SStp
Data ostatniej modyfikacji: 03.06.2014