stan trzeci

Od 1614 r. kolejni Ludwikowie z dynastii Burbonów nie zwoływali ciała ustawodawczego Stanów Generalnych. Były w nich reprezentowane trzy stany Francji: stan pierwszy - duchowieństwo, stan drugi - szlachta i stan trzeci - mieszczanie i lud wiejski.

źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia Powszechna. Wiek XIX, 2008

Wiadomo, że pierwszy krok rewolucyjny we Francji został podjęty przez deputowanych stanu trzeciego Stanów Generalnych. Przypomnijmy, że pierwszy stan, kler, liczył w Stanach Generalnych 291 przedstawicieli (w tym 205 proboszczów), drugi stan, szlachta, miał 270, a stan trzeci, reprezentujący pozostałe warstwy społeczeństwa (98% narodu), miał 278 deputowanych.

źródło: NKJP: Daniel Olszewski: Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996

Król musiał dla równowagi państwa nałożyć nowe podatki, do czego niezbędna była zgoda stanu trzeciego [...].

źródło: NKJP: Janusz Rolicki: Edward Gierek: życie i narodziny legendy, 2002

Podobnie jak d'Argenson i wielu innych pisarzy politycznych XVIII w. główne źródło złego de Real upatrywał w słabości monarchii, która zgodnie z panującą doktryną, w sojuszu ze stanem trzecim zdolna jest do poskramiania arystokracji i przeprowadzenia niezbędnych w interesie ogółu reform.

źródło: NKJP: Marian Henryk Serejski: Europa a rozbiory Polski, 2009