spełniony - Wielki słownik języka polskiego PAN

taki, którego życie uważa się za udane ze względu na sukcesy osobiste lub zawodowe

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

artysta, człowiek, sportowiec, twórca spełniony; kobieta spełniona
spełniony jako aktor, jako artysta, jako człowiek, jako sportowiec, jako trener; spełniona jako aktorka, jako matka, jako kobieta
całkowicie spełniony; spełniony zawodowo, życiowo
być, czuć się spełnionym

	- Mela sprawia obecnie wrażenie kobiety spełnionej - dwoje dzieci, praca dająca możliwość realizacji talentów, mąż - z pewnością nie jakiś tam tuzinkowy dorobkiewicz - oraz to wszystko, co można w życiu mieć za pieniądze. źródło: NKJP: Martyna Żandarska-Ochnik: Pan wichrów i powiewów , 2008
	Jestem kompozytorem wszystkich moich piosenek, a jest ich ponad 300, wydałem 15 płyt, więc w tej kwestii jestem człowiekiem spełnionym. źródło: NKJP: Jerzy Majda: Jestem po prostu dobry, Dziennik Bałtycki, 2006-08-18
	Inny pogląd, typowy dla naszych indywidualistycznych czasów, głosi, że dziecku do szczęścia potrzebna jest matka spełniona, radosna, zatem jeśli kobiecie do samorealizacji potrzebna jest praca w pełnym wymiarze, byłoby z krzywdą dla jej dziecka, gdyby z tych ambicji musiała na jakiś czas zrezygnować. źródło: NKJP: Zofia Milska-Wrzosińska: Para z dzieckiem czyli niezupełnie poprawne politycznie uwagi o rodzicielstwie, 2005
	To co umiem i całe moje doświadczenie z pracy z młodzieżą sprawia, że czuję się spełniony jako trener. źródło: NKJP: Wspomnienie o Grzegorzu Karólewskim, Gazeta Pomorska, 2009-10-20

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Pierwotny imiesłów od przedrostkowego czasownika spełnić ; zob. pełnić